"Hijo, Hija. Halina't kakain na tayo!" sigaw ni Lolo.
"Let's go!" sabi ni Zyjin at lumakad na papunta sa lamesa. Agad na kaming umupo.
"Kain na kayo!" sabi pa nito.
"Ang dami naman pong nakahain," nahihiyang sabi ko.
"Hija, kulang pa iyan. Kapag may bisita kailangan marami tayong ihain. Sige kain lang magpakabusog ka. Pero dapat, balanse lang para hindi ka tumaba." natawa naman ako nang mahina sa sinabi ni Lolo. Ang kuwela niya, ang sarap siguro magkaroon ng Lolo na katulad niya.
"Oo nga pala Hijo, parating na raw ang Papa mo."
"Tss, i don't care..." sabi nito. Grabeng taong ito, wala talaga siyang paki sa ama niya.
"Uy huwag ka ngang ganiyan." suwa'y ko dito.
"Tss..."
"Hi Lolo, pasensiya na nahuli ako nang dating!" nandito na pala si Ranmaru. Nagmano ito kay Lolo, na hindi ko na
