บันทึกจอมยุทธ์ ฉบับที่ ๓ ส่วนที่ ๒
ไก่ยังไม่ทันขัน ตัวข้าก็ลุกจากที่นอนเสียแล้ว…นอนไปเพียงสองสามชั่วยามในใจก็พลันกระหวัดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะหลับก็หลับไม่เต็มตา แม้จะถูกฤทธิ์สุรามอมเมาให้สับสนงุนงงอยู่บ้าง ทว่าก็ไม่เพียงพอจะทำให้ตัวข้าสบายใจได้
สุราลืมทุกข์…สุราลืมทุกข์
ผู้ใดให้คำนิยามกันนะ ไม่เห็นจะรู้สึกแบบนั้นสักกระผีก เอาเถอะ…ก็ไม่ได้ย่ำแย่เท่าใดนัก ความรู้สึกอบอุ่นเวลากรอกสุราลงคอก็ไม่เลว
ตะวันสาดแสงเข้ามาจากหน้าต่างทำให้ห้องครึ่งหนึ่งอบอุ่นจนร้อน มารดามันเถอะ จะว่าไป...ผู้ใดนอนได้ก็ผิดมนุษย์แล้วละ
ข้างเตียงนอกจากย่ามเก่าๆ ของข้า ก็มีชุดสีฟ้าอ่อนถูกจัดวางไว้บนโต๊ะ พี่เสี่ยวเอ้อร์บอกเพียงว่าเป็นชุดที่เถ้าแก่สั่งให้จัดหามา เนื้อผ้านุ่มนิ่ม ไม่หนาไม่บาง เหมาะกับบรรยากาศของเมืองเมฆสลัวที่มีแสงอาทิตย์เพียงไม่กี่ชั่วยาม
ก๊อกๆๆ
“จอมยุทธ์น้อย ตื่นหรือยัง เถ้าแก่ทำอาหารเสร็จ
