บทที่ 29 คาดเดาเวลาผิด ชีวิตเปลี่ยน

1115 Words

นรีรินกำลังล้วงหาลูกกุญแจในกระเป๋าสะพาย จะเปิดประตูเข้าบ้าน วันนี้บ้านเธอเงียบเหงาเพราะต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว หลังจากผ่านวันงานเลี้ยงประจำปีของไร่มาได้หนึ่งอาทิตย์ ไพศาลกับลุงเคนก็ต้องเดินทาง ขับรถขนผลผลิตของไร่ไปส่งที่ท่าเรือทางภาคตะวันออก ส่วนเจ้านาย ตั้งแต่คืนวันงานประจำปีของไร่ ก็แอบมาหาเธอที่บ้านทุกคืน จนเธอต้องเอ่ยปากห้าม แต่คนแบบภูสิงห์เคยสนใจใครที่ไหน ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ จากแวะมาหามานอนกับเธอแล้วก็กลับไปนอนบ้านใหญ่ แต่พอเธอเอ่ยปากทั้งขอร้องทั้งห้าม เขากลับฟังเป็นคำเชิญชวน ทีนี้หนักกว่าเดิมมานอนกับเธอทุกคืนจนเช้าถึงกลับออกไป เธอก็ใจตุ้มๆต่อมๆ กลัวคนอื่นจะเห็น เพราะบ้านพักแต่ละหลังก็ไม่ไกลกันมาก พวกเธอทำเหมือนกำลังลักกินขโมยกิน รู้ว่ามันไม่ถูกต้อง แต่เพราะข้อตกลงที่เคยคุยกับเขาไว้ ทำให้ยากที่จะพูดปฏิเสธ จึงต้องปล่อยเลยตามเลย หลังจากยื่นสมัครงานออนไลน์ไว้หลายที่ มีรีสอร์ทแห่งหนึ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD