"Ayos ka lang ba? Bakit parang takot na takot ka?" Tanong ni Morris at tumabi sa akin. Inilabas nito ang kaniyang panyo at pinunasan ang aking noo. Siguro ay ganoon na lang takot sa mga mukha ko pero sa aking panaginip ay wala naman akong dapat ikatakot. Hindi ako umimik, bagkos ay nanatili lamang akong tahimik at nakayuko. Sa oras na itaas ko ang aking paningin ay sigurado akong makikita ko na naman ang pagmumukha ng taong iyon. Ayaw kong makita muna siya.ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Marami na silang dadagdag sa isipan ko. Nanatili na lamang akong tahimik at hindi na nagsalita pa. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Masiyado akong na guluhan sa nangyayari. Masiyado akong maraming tanong kung bakit ko iyon napanigipan o kung sino ma
