แค้นรัก เมียเชลย

ตอนที่ 3.

“พี่สัญญากับอรนะคะ ว่าจะไม่ทำอันตรายหนูจอม แค่จับขังไว้อย่างที่บอกอร”

อรอินทร์กำชับพี่ชาย เธอยอมช่วยเพราะเกริกบอกว่า จะจับตัวจอมขวัญไว้กดดันนายเลิศเท่านั้น เรื่องนี้มันเสี่ยงต่อการผิดกฎหมาย และคดีอาญา เธอไม่อยากให้พี่ชายติดคุก และยังต้องช่วยปิดบังไม่ให้บิดารู้ด้วย

“น่า อย่าห่วงเลย รีบกลับบ้านเถอะ คุณพ่อจะเป็นห่วง ถ้าทางนั้นโทรมาก็บอกว่า ยายจอมขวัญไม่ได้มาด้วย ให้เข้าใจว่าโกหกแล้วหนีไปเที่ยวที่อื่นเอง”

“ค่ะ แต่ไม่รู้พวกนั้นจะเชื่อไหม นายจอมทัพพี่ชายหนูจอม ฉลาดเป็นกรด อรล่ะเกลียดขี้หน้านัก”

ขณะที่เอ็นดูน้องสาว แต่อรอินทร์กลับเกลียดพี่ชายอย่างจอมทัพ ชายหนุ่มได้ชื่อว่าเป็นคาสโนวาตัวพ่อ เคยทำให้สาวๆ ในวงสังคมตบตีแย่งเป็นคู่ควงกันมาแล้ว เธออยากรู้นักหากผู้ชายคนนี้เหลือแต่ตัว ไม่มีทรัพย์สินเงินทองห่อหุ้มตัว ผู้หญิงคนไหนจะสนใจอีก คิดแล้วบางสิ่งก็แวบเข้ามาในหัว ริมฝีปากอิ่มสวยแย้มยิ้มร้าย เมื่อมีแผนการบางอย่างที่จะกลั่นแกล้งอีกฝ่าย เธอจะทำตามแผนของพี่ชายแต่จะใช้โอกาสนี้ จัดการผู้ชายจอมโอหังอย่างจอมทัพ ให้สยบอยู่แทบเท้าไปด้วย

“รีบกลับเถอะ พี่ต้องเข้าป่าอีกไกล ฝากกราบคุณพ่อด้วย ไว้พี่จัดการเรื่องไม้เสร็จ จะเข้าไปกราบท่านด้วยตัวเอง”

เกริกก้มลงแตะริมฝีปากบนหน้าผากน้องสาวทีหนึ่งแบบที่ชอบทำ ก่อนจะหมุนตัวเดินไปขึ้นรถกระบะ ปล่อยให้ลูกน้องขับออกไป ตัวเขานั่งอยู่เบาะหลังกับลูกสาวของศัตรู

“น้องอร ขอบใจมากนะที่ทำเพื่อพี่”

เกริกพึมพำในคอ ขณะโบกมือให้น้องสาวเมื่อรถแล่นผ่าน เขาลดมือลงหันมามองหญิงสาวที่นอนไร้สติอยู่บนเบาะ จับศีรษะเล็กให้หนุนท่อนขาของตน มือเกลี่ยไรผมที่ระใบหน้าให้เธอ ปลายนิ้วลากไล้ไปบนพวงแก้มใส มือลูบไล้ไปทั่วดวงหน้างามยอมรับตั้งแต่แรกเห็นว่าจอมขวัญตัวจริงสวยน่ารักกว่าในรูปถ่ายหลายเท่านัก สาวน้อยคงถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีถึงได้ผุดผ่องละมุนละไมไปทั้งตัว ผิวขาวนุ่มเนียนมือ รูปร่างก็อรชรอ้อนแอ้น มีส่วนเว้าส่วนโค้งเย้ายวนใจชาย ลูกสาวของศัตรูช่างถูกใจนัก

"นายเลิศ แกจะต้องกระอักเลือดตาย ถ้ารู้ว่าลูกสาวคนสวยของแก กำลังจะเป็นเมียโจร"

ดวงตาคมวาววับขึ้น เขาจะทำให้แม่ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบคนนี้ กลายเป็นเจ้าสาวของคนเถื่อนอย่างเขา

จอมขวัญรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อมีละอองน้ำเย็นๆ กระเด็นมาโดนใบหน้า หญิงสาวปรือตาขึ้นอย่างมึนงง ก่อนจะพริบตาแรงๆ ไล้ความพร่าพรายออกจากสายตา จอมขวัญขยับลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอบกาย พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนแพซึ่งล่องไปตามลำน้ำสักแห่ง สายน้ำไหลรี่แรงทำให้กระเซ็นมาโดนใบหน้าและเนื้อตัวจนเสื้อผ้าเปียกชื้นไปหมด ตัวแพสร้างจากไม้ไผ่ต่อเป็นแพยาว ไม่มีหลังคาเหมือนเรือนแพที่จอดอยู่ตามที่พักริมน้ำให้นักท่องเที่ยวได้พักแบบที่เคยเห็น ชายร่างใหญ่ตัวดำทำหน้าที่ถ่อแพให้ไหลไปตามน้ำ ไอ้โจรร้ายที่เป็นหัวหน้ายืนเกาะเสาไม้ ชี้นิ้วสั่งการให้ลูกน้องระมัดระวังไม่ให้แพไปชนโขดหิน ทั้งสองไม่ได้สนใจมองมาทางเธอ

“ก้นระบมไปหมด ไอ้โจรบ้ามือหนักชะมัด”

จอมขวัญนิ่วหน้า เมื่อขยับลุกขึ้นนั่งแล้วเจ็บแก้มก้นตรงที่โดนฝ่ามือหนาฟาด โชคดีที่เธอใส่กางเกงยีนส์จึงไม่เจ็บมากนักพอทนไหว หันไปมองแผ่นหลังกว้างของไอ้โจรเคราดกแล้วแค้นเหลือเกิน หากเธอมีปืนคงไม่รั้งรอจะยิงไอ้โจรบ้านี่ให้ตายคามือ แต่ยามนี้ทำได้เพียงเก็บความเจ็บแค้นไว้ในใจ เธอต้องหาทางหนีไปให้พ้นจากพวกมันเสียก่อน มองไปรอบกายก็มีแต่ป่า สายน้ำทำหน้าที่พาแพล่องไปไม่รู้ว่าจุดหมายอยู่ที่ใด ท้องฟ้าใกล้มืดลงทุกที นี่คงผ่านมาหลายชั่วโมงนับตั้งแต่เธอหมดสติไป

“ที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้ ไอ้โจรบ้ามันจะพาเราข้ามแดนไปพม่าหรือยังไง”

คิดแล้วก็นึกหวาดหวั่น หากถูกพาข้ามแดนไปใครจะช่วยเธอได้ หวังว่าอรอินทร์คงแจ้งความให้ตำรวจตามมาช่วยเหลือทัน สิ่งเดียวในตอนนี้คือทำอย่างไรจะหนีพวกมันพ้น มองดูสายน้ำหยั่งคะเนความลึก เธอจะว่ายหนีไหวไหม แล้วจะว่ายไปที่ไหน

“ฟื้นแล้วเหรอ”

เสียงทักนั้นทำให้จอมขวัญสะดุ้ง หันไปมองก็พบร่างหนาของเจ้าโจรเคราดกเดินมายืนกอดอกมองเธออยู่ใกล้ จึงขยับถอยอย่างระแวง มองใบหน้ารกครึ้มกับสายตาวาววับของมันแล้ว นึกขยะแขยงเต็มทน เธอเกลียดคนไว้หนวดเคราที่สุด พี่ชายกับบิดาเป็นผู้ชายที่ไม่เคยปล่อยให้ใบหน้ามีหนวดเครา จะโกนจนเกลี้ยงผมก็ตัดทรงดูดี ไม่ได้ปล่อยยาวรุงรังแบบคนตรงหน้านี้ หาความเจริญตาไม่ได้เลย สมกับที่เป็นพวกโจรป่าถ่อยเถื่อน

“แกจะพาฉันไปที่ไหน”

จอมขวัญถามเสียงขุ่น เชิดหน้ามองโจรร้ายพยายามไม่แสดงความตื่นกลัวให้อีกฝ่ายเห็น

“ไปถึงก็รู้เอง”

เกริกดัดเสียงให้เข้มดุ มองดูยายคุณหนูที่ปั้นหน้าเชิดคางหยิ่งผยองใส่เขาอย่างหมั่นไส้ ลูกสาวของนายเลิศช่างอวดดีนัก