“ชิ เสน่ห์แรงจริงนะ” จอมขวัญเห็นสายตาพะเยียมองเกริกแล้วอดค่อนแคะในใจไม่ได้ นึกหมั่นไส้คนหน้าโหดเครารกรุงรัง ยังมีสาวมองตาหวานเยิ้ม นี่คงไม่สนใจว่าเขาจะเป็นโจรสินะ ถึงได้มาอ่อยออกนอกหน้าขนาดนี้ “นายใหญ่ช่วยชีวิตข้าไว้ ข้าจึงต้องตอบแทบบุญคุณของนายใหญ่” กองมูเอ่ยเสียงดัง ให้คนในครอบครัวได้ยิน “ฉันไม่ต้องการอะไรตอบแทนหรอกกองมู” เกริกปฏิเสธ “ไม่ได้ ถ้าข้าไม่ตอบแทนนายใหญ่ ผีบรรพบุรุษจะมาหักคอข้า ข้าต้องตอบแทนนายใหญ่ด้วยสิ่งที่มีค่าที่สุดในเรือนของข้า” สิ่งมีค่าที่สุดในเรือนของผู้นำหมู่บ้านคืออะไรกันหนอ จอมขวัญมองดูสภาพบ้านไม้กลางป่า แล้วอยากรู้ขึ้นมา “กองมูให้ที่พัก กับเลี้ยงข้าวฉันก็พอ ฉันไม่ต้องการอะไรมากกว่านี้” เกริกยังยืนยันคำเดิม แต่กองมูส่ายหน้า “นายช่วยชีวิตข้า นายมีบุญคุณยิ่งใหญ่ ข้าต้องตอบแทนนาย ไม่อย่างนั้นผีบรรพบุรุษจะลงโทษข้า” “เขาให้อะไร นายก็รับๆ ไว้เถอะ จะได้ไม่เส