จอมขวัญหยิบเสื้อผ้าที่ถูกเขาถอดทิ้งมาสวม ดวงตาคู่สวยคลอคลองด้วยหยาดน้ำตานึกเสียใจ เสียดายความสาว และเกลียดชังคนที่ปล้นมันไปจากเธอ มือน้อยเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลออกมาปาดมันทิ้ง พยายามเข้มแข็งไม่คิดยอมแพ้ให้กับความเลวร้ายที่เข้ามาในชีวิต ตราบใดยังมีลมหายใจเธอก็ยังมีความหวังจะได้กลับไปพบพ่อกับพี่ชาย เธอจะไม่ยอมให้ความอ่อนแอทำร้ายเธอจนไม่มีโอกาสได้กลับไป
หญิงสาวหันไปมองคนที่กำลังนอนหลับสบายบนฟูกนอนด้วยแววตาชิงชัง ใบหน้ารกเรื้อด้วยหนวดเคราแทบมองไม่ออกว่าหน้าตาภายใต้เส้นขนรุงรังนั้นเป็นเช่นไร ผู้ชายคนนี้อ้างว่าพ่อของเธอทำร้ายครอบครัวเขา แล้วมาชำระแค้นกับเธอผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร สิ่งที่เขาพูดมันคือเรื่องจริง หรือการแต่งเรื่องก็สุดจะรู้ แต่สิ่งที่เขาทำกับเธอมันทำลายชีวิตเธอไปแล้ว
“ไอ้คนชั่ว ฉันเกลียดแก ฉันอยากฆ่าแกนัก”
จอมขวัญพร่ำด่าไอ้คนใจร้าย ด้วยความเครียดแค้น เธออยากฆ่ามันให้ตายนัก เธอไม่
