อวสาน อาหารเที่ยง

1751 Words
" ยัยเด็กนี่แปลกคนจริง คนอื่นกลัวกูหมดทุกคนแต่ยัยนี้กลับไม่กลัวเลยป่วยรึเปล่าว่ะ “ เอก บ่นกับตัวเองออกมาเบาๆหลังจากที่แนะนำทุกสิ่งอย่างให้เมียป้ายแดงของเขาฟัง ชายหนุ่มไม่ได้คิดว่าเธอเป็นเมียหรอกด้วยความที่โดนมาเยอะเลยไม่ค่อยไว้ใจผู้หญิงคนไหนง่ายๆ ยิ่งมาใช้หนี้และก็ยังสวยแบบนี้อีกเอกไม่มีทางไว้ใจแน่นอน ถ้าเอาตัวมาขัดดอกเวลาอยากหน้าจะพอได้แต่ถ้าให้มาหลอกเขาเหมือนกับแฟนเก่าละก็ไม่มีทาง เมื่อเอกนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นเขาก็หงุดหงิดเป็นอย่างมากก่อนจะเดินก้มหน้านิ้วคิ้วขมวดไป รดน้ำผักของเขา ในครัว “ นี้ตานี่ไม่มีอาหารอะไรเลยเหรอเนี่ย แล้วกินข้าวยังไงงงจัง “ เปรมเธอเดินดูว่าพอจะมีอะไรไว้ให้เธอทำกินบ้าง แต่ว่ากลับไม่มีอะไรเลยยกเว้นข้าวสาร กับไข่เท่านั้นเมื่อเธอคิดได้แบบนั้นเธอก็ทำหน้าคิดหนักเป็นอย่างมาก แต่เมื่อมีเครื่องปรุ่ง ที่พอจะเป็น กระเทียม พริกแห้ง น้ำปลาผงชูรถ เปรมก็มองไปยังแปลงผักที่มีผักกาดขาวกับ กระหล่ำอยู่ในนั้น ความคิดของเธอก็พุ่งปี๊ดขึ้นมาทันที “ ออ้…ถ้าอย่างนั้น เที่ยงกับเย็นคุณก็ทานข้าวกับ กระหล่ำผัดน้ำปลา และก็แกงจืดไข่น้ำก็แล้วกันนะคุณ เดี๋ยวบ่ายๆฉันจะเข้าไปในเมืองซื้อของมาไว้ทำให้คุณก็แล้วกัน “ เปรม พูดกับตัวเองเบาๆ เมื่อรู้แล้วว่าจะทำอะไรให้ชายหนุ่มกินดี จากนั้นเธอก็ลงมือทำทันที กลิ่นหอมของกับข้าวที่ลอยมากระทบจมูกของชายหนุ่มร่างกายกำยำอย่างกับคนดูแลตัวเองดีมาตลอดจนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะทานอาหารแค่นี้ “ ยัยนั้นทำได้จริงเหรอว่ะ ดูบอบบางอย่างกับคุณหนูฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทนได้นานแค่ไหน ฉันก็หวังว่าเธอก็คงจะอยู่ได้นานไม่ตายก่อนซะละ หึหึหึ “ เอกที่ได้กลิ่นหอมของกับข้าวที่ลอยมากระทบจมูก เขาก็พูดพึมพร่ำออกมากับตัวเอง เพราะทุกอย่างที่เขาทำเขาทำเพื่อให้หญิงสาวทนไม่ได้แล้วก็ไปจากที่นี้จากนั้นเขาก็จะเป็นอิสระจากทุกสิ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะสิงสถิตอยู่ที่สวนผักแห่งนี้ แต่ไม่ใช่ว่าบ้านของเขาจะมีแค่ที่นี้เขายังมีบ้านที่เขาเอาไว้อยู่ประจำในเมือง ปกติเขาจะเข้ามานอนที่นี้แค่วันที่ลูกค้ามารับผักนอกนั้นเขาก็มาเฉพาะรดน้ำผัก ค่ำๆเขาก็ลงไปทำงานที่บ้านของเขา ถึงแม้ว่าเลขาจะทำงานที่บริษัทแต่ว่าคนที่ตัดสินใจและก็อยู่เบื้องหลังของบริษัทเป็นเขาหมด ผู้เป็นพ่อกับแม่ไม่ใช่ไม่รู้พวกท่านรู้ทุกอย่างแต่ที่ท่านไม่พอใจก็คือเกไม่เข้าไปบริษัทเลย พวกท่านก็เลยจำเป็นต้องหาเมียให้ลูกชายและก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ครอบครัวอุดมเดชมาขอความช่วยเหลือ คุณหญิงบัวกับเคน ก็เลยยอมตกลงแต่มีข้อแม้ว่าต้องยกลูกสาวของพวกเขาให้มาเป็นเมียลูกชาย แต่ก็ต้องมีข้อแม้อีกแหละ ว่าถ้าภายในหนึ่งปีเด็กทั้งคู่ไม่มีความคืบหน้าทุกอย่างก็เป็นโมฆะเพื่อไม่ให้เสียทั้งสองฝ่าย คุณหญิงบัวก็เลยต้องใช่ไม้นี้กับครอบครัวอุดมเดช ด้วยความที่ไม้หนีบมือแล้วทั้งอุษาและไกรสรไม่มีทางเลือกก็เลยยอมตกลง และนี้ก็เป็นที่มาของการมาอยู่ที่นี่ของเปรมเพื่อมาขัดดอกให้กับครอบครัว “ คุณคะเที่ยงแล้วคะ มาทานข้าวได้แล้ว “ เปรมตะโกนเรียกชายหนุ่มออกมาเสียงหวาน เอกเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็เดินมาปิดก๊อกน้ำแล้วก็เดินถอดเสื้อโชว์ซิกแพคและก็รอยสักที่เต็มตัวมองดูแล้วน่ากลัวและก็เซ็กซี่ เปรมถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเด้กนอกแต่ด้วยความใสซื่อบริสุทธิ์ของเธอ เธอไม่เคยอยู่กับผู้ชายสองต่อสองแบบนี้เลย เมื่อเธอเห็นหุ่นนายแบบเดินด้วยท่าทางองอาจมาทางนี้หน้า หู หัว ของเธอก็รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทันที หัวใจดวงน้อยก็เต้นสั่นระนั่วอย่างกับกล่องเพล เอกเมื่อเดินเข้ามาใกล้ๆเขาก็ตักน้ำในตุ่มเพื่อล้างตีนล้างมือ ล้างหน้า ก่อนจะขึ้นมาบนบ้าน เปรมเมื่อได้ยินเสียงน้ำเธอก็ได้สติ ก่อนจะสลัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนั้นออกไป ซู…….จ๊วกกกกกก “ เป็นบ้าอะไรไปอีก “ เอกเมื่อเห็นหญิงสาวทำท่าทางสบัดหัวแล้วก็เดินสบัดตูดเข้าไป เขาก็พูดออกมากับตัวเองพร้อมกับมองตามแผ่นหลังของหญิงสาวไป “ นี้คะไข่น้ำ และนี้ก็ผัดผักกาดน้ำปลาคะ “ เปรมถือจานอาหารเข้ามานำเสนอด้วยความภูมิใจในฝีมือของตัวเอง ถึงแม้ว่าในครัวจะไม่มีอะไรเลยแต่ว่าเธอก็ทำให้เขาทานได้ เอกเมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็ตวาดออกมาเสียงดังลั้นบ้านอย่างกับเป็นบ้าทันที พร้อมกับเอามือปัดจานที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารให้ตกลงไปที่พื้นอย่างโมโห เพล้ง “ นี้เธอทำบ้าอะไร เธอรู้ไหมว่าผักนี้มันเป็นของซื้อของขาย เธอกล้าดียังไงเอามันมาทำกินหะ “ เอก ตวาดเสียงดังลั้นใส่หน้าของหญิงสาวด้วยความโกรธเป็นอย่างมาก เปรมเมื่อเห็นท่าทางน่ากลัวแบบนั้นเธอก็สะดุ้งตัวโยนอย่างตกใจพร้อมกับหวาดกลัวขึ้นมาทันที เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่ได้มีทีท่าว่าจะเป็นคนใจร้ายเลย “ ทำไม เธอคิดว่าเงินมันหาง่ายมากนักหรือไงถึงได้คิดอยากทำอะไรก็ทำ มิน่าละครอบครัวเธอถึงได้ขายลูกสาวมาให้เป็นนางบำเรอฉัน ทั้งที่เงินแค่100ล้านยังไม่มีปัญญา เพราะสอนลูกให้เป็นคนเอาของที่ทำเงินมาทำเล่นแบบนี้ไง “ เอก ดึงแขนเรียวขาวของหญิงสาวเข้ามาหาตัวพร้อมกับดูถูกครอบครัวเธอ และก็ตัวของเธอว่าเป็นคนไม่มีปัญญา เปรมเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นเธอก็รู้สึกจุกอกเป็นอย่างมากเรื่องทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอแท้ๆถ้าเธอไม่อยากไปเรียนต่อที่อเมริกาพ่อกับแม่ของเธอก็คงไม่ต้องไปกู้หนี้ยืมสินเขามาส่งให้เธอเรียนและก็อยู่สุขสบาย เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นน้ำใสๆก็ไหลรินลงมาอาบทั้งสองแก้มขาวสายตาของเธอก็จ้องเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มอย่างตัดพ้อ ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ คุณอย่ามาดูถูกครอบครัวของฉันเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นเพราะตัวฉันเองถ้าคุณจะโทษคุณก็มาโทษที่ตัวฉัน เรื่องอาหารวันนี้เอาเป็นว่าฉันขอโทษแล้วต่อไปฉันจะไม่ทำอะไรให้คุณไม่พอใจอีก แล้วฉันก็ยินดีจะชดใช่ให้คุนเอง อึก อึก อึก “ เปรมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เอกเมื่อเห็นดวงตากลมโตที่จ้องมายังตาขอเขาหัวใจแกร่งก็รู้สึกวูบไหวแปลกๆ ก่อนจะผละตัวหญิงสาวออกอย่างแรง จนตัวของเธอเซถลาล้มลงไปกับพื้น ผลัก “ อ๊ะ “ เปรม ร้องออกมาเบาๆเมื่อก้นของเธอกระแทกกับพื้นบวกกับข้อมือที่ชายหนุ่มจับบีบอย่างแรงเมื่อกี้ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวถึงข้างในกระดูก เอก เมื่อเห็นแบบนั้นความหงุดหงิดหัวเสียก็วิ่งขึ้นมาก่อนจะเดินพรวดพลาดออกไปด้านนอกอย่างกับพายุ เปรมที่เห็นชายหนุ่มเดินออกไปข้างนอกแล้วเธอก็ค่อยๆพยุงร่างบางของเธอให้ลุกขึ้นมาเก็บของที่ล้นเต็มพื้น ด้วยหัวใจที่ปวดร้าวว่าชีวิตเธอทำไมต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ เรียนจบมาตั้งสูงแทนที่จะได้กลับมาทำงานช่วยพ่อกับแม่ แต่เธอก็ต้องมาใช้หนี้ที่เธอเป็นคนก่อขึ้นมา เมื่อคิดได้แบบนั้นน้ำตาของเธอก็ไหลออกมาอย่างกับเขื่อนแตก “ อึก อึก อึก เป็นเพราะฉันคนเดียวเลยถึงได้ทำให้คนมาดูถูกพ่อกับแม่ได้ถึงขนาดนี้ เปรมเป็นเพราะเธอ เธอมันเป็นอีโง่ที่เอาแต่ใจตัวเอง อยากได้อะไรก็ต้องได้เป็นเพราะเธอจริงๆ ฮือออออ “ เปรม ทั้งเก็บของทั้งบ่นกับตัวเอง ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจกับโชคชะตาของเธอ ที่ต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ “ หึหึหึ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทนได้นานแค่ไหนอย่างเพิ่งหนีตายไปก่อนละ เพราะฉันจะทำให้เธออยู่ไม่ได้ถึงพรุ่งนี้เลยละคอยดู “ เอก แสยะยิ้มออกมาอย่างกับมีแผนร้ายเพราะคิดว่าจะไล่เธอให้ออกไปจากชีวิของเขาให้ได้ภายใน วันพรุ่งนี้เพราะถ้าไล่เธอไปวันนี้หนี้100ล้านที่ครอบครัวเธอเป็นคนก่อ เขาก็ยังได้ไม่คุ้มเลย ด้วยความที่เขาไม่อยากแต่งงานแต่พ่อแม่บังคับเอกก็เลยต้องต่อต้านและก็ทำให้ผู้หญิงทุกคนที่แม่ของเขาหามาให้ถึงกับกลัวและก็เข็ดขหยาดเลยละ เพราะก่อนหน้านี้ก็มีเหมือนกัน แต่ผู้หญิงทุกคนแค่เห็นหน้าเขาต่างก็เมินหน้าหนีหาว่าเขาสกปรกบ้างละ ผู้บริหารโสโคกบ้างละ ผีบ้าบ้างละ หรือแม้แต่ไอ้โรคจิต เขาก็เลยไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนมารักเขาจริงและที่สำคัญสวยๆแบบนี้ถ้ารองไม่เป็นหนี้สิรับรองว่าไม่แม้แต่จะชายตามองเขาเลยด้วยซ้ำ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD