Chapter 37 - Room

2054 Words

"I WANT it rare," usal ni Silent habang pinapanood ang ginagawa ko. Tanging tango lang ang itinugon ko sa kanya dahil sa pagiging abala ko sa pagluluto. "That's enough. That's already a medium rare," sabi na naman niya dahilan para samaan ko siya ng tingin. "Rare or medium rare, I don't care. Ang mahalaga ay maluto ang pagkain natin," seryosong sambit ko. My god, hindi ko alam na ganito siya kaarte sa pagluluto ng karne. May alam ako sa pagluluto, pero hindi ako expert para magawa ang mga gusto niya tulad na lang ng rare lang ang pagkakaluto sa karne. Para sa akin ay walang pinagkakaiba ito, luto lang lahat. Akmang magsasalita pa si Silent nang pagtaasan ko siya ng kilay. Nag-iwas siya ng tingin sa akin at nanahimik na lang. Napailing na lang ako bago ibinalik ang atensiyon sa nilul

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD