เมียแค้นแสนรัก

5 ถึงเวลาของเธอ

5

ถึงเวลาของเธอ

เวหาไล่ให้หว่าหวากลับหลังจากที่เขาสำเร็จความใคร่จากปากของเธอแล้วหนึ่งครั้ง

ขนมเทียนที่ยังตกใจเพราะถูกเวหาชักท่อนเอ็นแล้วปล่อยน้ำรักพุ่งใส่หน้าอกของเธอแล้วยังพุ่งไปโดนปากโดนหน้าของเธออีกด้วย

“ขนมเทียนถึงเวลาของเธอแล้ว” เวหาเดินไปหาขนมเทียนแล้วจับหัวของเธอไว้ก่อนที่เขาจะเอาท่อนเอ็นไปจ่อที่ปากของเธอ

“ไม่ฉันทำไม่เป็น ฉันไม่อยากทำ” ขนมเทียนพยายามเบือนหน้าหนีจากท่อนเอ็นของเวหาแต่คนอย่างเวหาไม่ยอมให้ใครปฏิเสธง่ายๆ แน่นอน

“ทำไม่เป็นได้ยังไงในเมื่อเธอพึ่งดูตัวอย่างไปหมาดๆ เธออย่ามาทำเป็นอิดออดหน่อยเลย ทำอย่างกับเป็นสาวบริสุทธิ์อย่างนั้นแหละทั้งๆ ที่ดูยังไงก็รู้ว่าผ่านศึกมาหนักแค่ไหน” เวหาพูดพร้อมกับขยับท่อนเอ็นไปชนที่ปากของขนมเทียนแต่เธอไม่ยอมอ้าปากอยู่ดี

“อ้าปาก…” เวหาบอกให้จชขนมเทียนอ้าปากแต่เธอก็ยังคงเม้มปากไว้ไม่ยอมทำตามที่เวหาบอก

“ฉันบอกให้อ้าปาก...ไม่อ้าใช่มั้ยได้” เวหาพูดจบก็เอามือของเขาล้วงเข้าไปในบราเซียแล้วบีบที่ยอดอกของเธออย่างแรงจนขนมเทียนต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ

“โอ๊ย!!!” ขนมเทียนอ้าปากร้องออกมาทำให้เวหาอาศัยจังหวะที่เธออ้าปากร้องกระแทกท่อนเอ็นสวนเข้าไปในปากของเธอ

“ฉันบอกให้อ้าปากดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้ใช้ความรุนแรงก็ไม่บอก” ขนมเทียนหน้าบูดเบี้ยวเมื่อท่อนเอ็นขนาดเขื่องทะลวงเข้ามาในปากของเธออย่างไม่ได้ตั้งตัว เวหาใช้มือของเขาจับหัวขยุ้มผมของเธอแล้วโยกหัวของเธอพร้อมกับกระแทกท่อนเอ็นของเขาไปด้วย

“เอาออกไอเอี๋ยวอี้” ขนมเทียนพูดอู้อี้ในลำคอเพราะเธอเหมือนกำลังจะอ้วกแต่เวหาที่รู้สึกชอบเพราะความไม่เป็นประสีประสาของเธอกลับทำให้เวหารู้สึกเสียวมากๆ ขนมเทียนเริ่มสีหน้าเปลี่ยนแต่เวหาไม่ได้สังเกตุเพราะตอนนี้เขาเสียวมากจนลืมทุกสิ่งตรงหน้า ขนมเทียนต้องทำอะไรสักอย่างไม่อย่างนั้นเธออ้วกแน่นอน ขนมเทียนนึกขึ้นได้เธอก็กัดที่ท่อนเอ็นของเขาอย่างแรงเท่าที่จะแรงได้

“โอ๊ย!!! ยัยบ้าเธอทำอะไรของเธอ ฉันเจ็บไปหมดแล้วเนี่ย” เวหากองลงกับพื้นพร้อมกับกุมเจ้าโลกของเขาไว้อย่างเจ็บปวด

“ก็ฉันจะอ้วกหรือนายจะให้ฉันอ้วกใส่...นายหรือไง” ขนมเทียนพูดพร้อมกับท่าจะอ้วก

“เธอนี้มันเลวเหมือนพ่อของเธอจริงๆ ยัยตัวร้าย วันนี้เธอทำฉันเจ็บมากนะ” เวหาพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด ส่วนขนมเทียนหันหน้าไปแอบหัวเราะเพราะตอนนี้เวหาหน้าซีดเหมือนคนป่วยใกล้ตาย

เวหาหมดอารมณ์ในทันทีเขาจึงกลับบ้านไปด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดทั้งเจ็บทั้งโมโหที่เขาพ่ายแพ้ต่อขนมเทียนอย่างราบคาบ

เวหาพาขนมเทียนกลับมาถึงบ้าน บ้านของเวหาหลังใหญ่มากใหญ่จนขนมเทียนตะลึงว่าทำไมเขาถึงได้รวยขนาดนี้

บนห้องนอนของเวหา

“ไปอาบน้ำกับฉัน” เวหาออกคำสั่งกับขนมเทียน

“ทำไมต้องอาบฉันอาบของฉันคนเดียวได้ส่วนนายก็โตพอที่จะอาบคนเดียวได้แล้วไม่ใช่หรือไง” ขนมเทียนยังคงต่อปากต่อคำไม่ยอมเชื่อฟังเวหา

“เลิกต่อปากต่อคำกับฉันสักที” เวหาตะคอกเธอเสียงดังจนเธอตกใจกลัวขึ้นมา

“ถ้าเธอยังมีข้อแม้หรือทำให้ฉันไม่พอใจและเจ็บตัวอย่างวันนี้อีก เธอเตรียมตัวไปเผาพ่อของเธอได้เลยขนมเทียน” เวหาพูดจบก็ถอดเสื้อออกเผยให้เห็นกล้ามท้องแน่นๆ ของเขา ขนมเทียนเผลอมองอยู่นานจนเวหาเดินมาชิดตัวของเธอ

“มองนานๆ อย่างนี้อยากเสียตัวตอนนี้หรือไง” เวหาเดินมาพร้อมกับกระชากเสื้อของเธอออกแล้วอุ้มเธอไปที่ห้องน้ำ

“ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ” ขนมเทียนยังคงดื้อกับเวหาไม่เลิก

“เธอไม่เข้าใจที่ฉันพูดหรือไงว่าถ้าเธอยังดื้อกับฉันอย่างนี้เตรียมตัวจดงานศพของพ่อเธอได้เลย” ขนมเทียนจึงต้องยอมให้เวหาถอดเสื้อผ้าของเธอออก

“ไม่ต้องเดี๋ยวฉันถอดเอง” ขนมเทียนจึงต้องจำใจถอดเสื้อผ้าของเธอออกทำให้ตอนนี้ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าต่อหน้าของเวหา

“อวบนูนไปทุกส่วนดีจริงๆ อย่างนี้ต้องล้างให้สะอาดแล้วจะได้ลิ้มลองว่าอร่อยหรือเปล่า” เวหาใช้สบู่เหลวถูไถไปตามร่างกายของทุกซอกทุกมุมโดยเฉพาะจุดกลางกายสาวที่เวหาเน้นเป็นพิเศษจนขนมเทียนแทบยืนไม่อยู่และเผลอร้องครางออกมาอย่างลืมตัว

“อือ” เวหาที่ได้ยินเสียงครางในลำคอเบาๆ ของขนมเทียนก็ยิ่งทำให้เขาชอบใจ เวหาใช้นิ้วขยี้ที่เม็ดเสียวของเธอพร้อมกับใช้มือข้างที่เหลือขยี้ที่หัวนมของขนมเทียน

“มีอารมณ์กับฉันแล้วสินะ แฉะเชียว แฉะๆ อย่างนี้แหละฉันชอบ” เวหาพูดแล้วก็ลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆ ของขนมเทียน

เวหาจับมือของขนมเทียนลูบไล้ที่ท่อนเอ็นของเขา “ลูบเบาๆ เธอทำให้มันระบมเธอก็ต้องอ่อนโยนกับมัน” ขนมเทียนใช้สบู่ลูบไล้ล้างทำความสะอาดให้เวหาอย่างจำใจที่จะทำ

“ช่วยทำให้เหมือนเต็มใจได้มั้ย ทำอย่างกับจะตายอย่างนั้นแหละ” เวหาพูดพร้อมกับขยับท่อนเอ็นของเขาชิดมือของเธอ

ขนมเทียนที่พยายามจะไม่มีความรู้สึกอย่างว่ากับเขาแต่ร่างกายกลับทรยศเธอด้วยการหลั่งน้ำหล่อลื่นออกมาจนฉ่ำแฉะไปท่องร่องเสียวของเธอ