03

1936 Words

ฉันนั่งกินเหล้ามาชั่วโมงกว่าแล้วตั้งแต่พี่ธามเข้ามานั่งร่วมโต๊ะก็กินเหล้า คุยกับพี่มอลล์ พี่ทุกคนในโต๊ะเลยยกเว้นพวกฉันที่ไม่คุยด้วยเลยสักคำ “เห้ออออ”ฉันถอนหายใจแอบมองพี่ธาม เค้าคุยจะเฉพาะคนที่สนิทด้วย มีมองฉันแค่ไม่กี่รอบเองแล้วก็เมินไม่สนใจ “เป็นไรถอนหายใจทำไม”ติชได้ยินเสียงมิลล์ถอนหายใจสีหน้าดูเฟลนิดๆ “พี่ธามนิ่งมาก”ฉันไม่เคยคิดเลยว่าพี่ธามจะนิ่งไม่สนใจได้ขนาดนี้ แถมยังดูหยิ่งอีกต่างหากเข้าถึงยากชะมัด “งั้นคืนนี้เลิกคิดไปก่อนมากินเหล้าให้เต็มที่” “อืมได้”ฉันจะไม่สนใจเหมือนกันแล้วนะคืนนี้ขอเมาเถอะ เกิดมายังไม่เคยเจอผู้ชายที่นิ่ง เย็นชา เมินผู้หญิงได้แบบพี่ธามเลย “พี่เฮนรี่คะชงเหล้าให้มิลล์หน่อย”ฉันยื่นแก้วเหล้าให้พี่เฮนรี่ คนที่นั่งข้างพี่เฮนรี่ก็คือพี่ธามขนาดก้มนมจะหกยังไม่มองเลย “ได้ครับ” ผมเหลือบมองมิลล์ก้มเอาแก้วเหล้าให้พี่เฮนรี่ ถ้าก้มขนาดนี้เปิดก็ได้ครับ ผมไม่ได้อยากมองแต่พอดีมันเตะตาผม หึ! “ติชพาฉันไปเข้าห้องน้ำหน่อย”พีมสะกิดติช “เออได้ๆ มิลล์ไปมั้ย”ติชถามมิลล์ “ยังไม่ปวดอ่ะ ไปก่อนเลย”ฉันบอกพวกมันสองคน ตอนนี้ฉันยังอยากกินให้แบบสุดๆแล้วค่อยลงไปทีเดียวจะลงไปเต้นด้วยไง “เดี๋ยวมานะคะ”พีมลุกขึ้นแล้วบอกคนในโต๊ะก่อนจะเดินไปกับติช “เดี๋ยวพวกผมมาสูบบุหรี่ก่อน”ผมกับไอ้เดฟลุกเดินออกจากโต๊ะ เป็นปกติที่ผมจะสูบบุหรี่บ่อยว่างก็สูบ “อ้าว..........”ฉันมองพี่ธามลุกเดินออกจากห้องไปกับพี่เดฟ ไม่สนใจแถมเมินกันแบบนี้ฉันจะเสียแรงเปล่ามั้ยนะ “เอ่อ.....พี่มอลล์เดี๋ยวมานะพีมมันโทรตาม”ฉันบอกพี่มอลล์ ไม่ใช่หรอกฉันโกหกน่ะอยากจะออกไปดูผับสักหน่อย “โอเค ไปดีๆล่ะ” ฉันพยักหน้าตอบพี่มอลล์แล้วเดินออกจากห้อง นั่งอยู่ในห้องนั้นฉันรู้สึกได้เลยนะพี่ธามเฉยชามากแบบสุดๆ “ลงไปเดินข้างล่างดีกว่า”ฉันเดินลงไปชั้นล่าง ข้างล่างน่าสนใจกว่าข้างบนอีกข้างบนเป็นส่วนตัวมาก คนเยอะแต่ดูสนุกมากเลย “มิลล์จำพี่ได้มั้ยเจอกันเมื่อกลางวัน” “อ่อจำได้ค่ะพี่กัน”ฉันมองพี่กันเดินมาทักฉัน ไม่นึกว่าจะเจอที่ผับ “มาคนเดียวหรอครับ” “ไม่ใช่ค่ะ มากับพี่และก็เพื่อน”ฉันถอยห่างออกมานิดหน่อย ฉันไม่ไว้ใจใครง่ายๆหรอก “แล้วนี่จะไปไหน” “เดินดูข้างล่างเฉยๆค่ะ” “ไปคนเดียวอันตรายนะ” “ไม่เป็นไรค่ะ ไปแปปเดียว”ฉันชั่งใจมองพี่กัน จะว่าไปเค้าก็ดูกะล่อนนะเป็นผู้ชายรักสนุกล่ะสิแบบนี้ “เดี๋ยวพี่พาไปเดิน ไว้ใจได้” “ก็ได้ค่ะ”ฉันแค่จะเดินดูถ้าจะทำอะไรฉันขึ้นมาก็โดนดีแน่ “ไว้เจอกันนะครับ”ฉันพยักหน้าตอบพี่กัน เค้าก็ดูแลดีนะแต่งี้แหละผู้ชายรู้จักแรกๆก็ดูแลดีให้เราไว้ใจ ฉันคงไม่อะไรกับพี่กันหรอก “อุ้ย! พี่ธาม”ฉันตกใจพี่ธามยืนอยู่ริมบันไดทางขึ้น เมื่อกี้จะเห็นฉันกับพี่กันมั้ยนะ คงไม่เห็นหรอกมั้ง “เอ่อ..ขอทางหน่อยค่ะ”ฉันจะเดินขึ้นแต่ทางขึ้นมันไม่กว้างพี่ธามก็ยืนขว้างทางอยู่ไม่เขยิบให้ฉันด้วย “เปลี่ยนไปเยอะเลยหนิ จะแรดไปอ่อยใครอีกล่ะครับ!?”ผมถามเสียงเรียบมองมิลล์ทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจที่ผมพูด หึ! ผู้หญิงชอบใช้มุขนี้กันหรอวะ “พูดอะไรของนาย”ฉันตีเสียงนิ่งกลับ นี่มันด่ากันชัดๆพูดกับฉันดีๆไม่ได้หรอ “พูดตามที่เห็นหรือไม่จริง!?”ผมเลิกคิ้วมองมิลล์ ก็ดูน่าสนใจนะครับแต่ผมไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้สักเท่าไร “ไม่ใช่เรื่องของนายหลบด้วย!”ฉันผลักพี่ธามให้หลีกทางแล้วรีบเดินขึ้น “โอ๊ย! ผู้ชายอะไรเลวแล้วยังปากหมาอีก!”ฉันพูดเสียงดังนะแต่มันไม่มีคนหนิ พี่ธามก็ไม่ได้ตามมาด้วย พรึ่บบ!! “ว๊ายยยย!!”ผมกระชากแขนมิลล์ลงจากบันได โทษทีครับเผอิญผมเดินตามมาแล้วได้ยิน! “พูดไรของเธอ!”ผมดันมิลล์เข้ากำแพงด้านหลัง ปากดีใช้ได้เลยนึกว่าจะนั่งเงียบไม่พูดเหมือนในห้องซะอีก “พูดอะไรคะ!”ฉันตีหน้าซื่อมองท้าทายไม่กลัว ใครจะแสดงออกว่ากลัวล่ะในใจนี่สั่นไปหมดแล้ว “แล้วทำไมล่ะพูดความจริง ควรพูดกับผู้หญิงดีๆหน่อยนะไม่ใช่พูดแบบนี้!”ฉันพูดต่อเพราะพี่ธามจ้องหน้าเหมือนจะเอาเรื่องฉัน ก็มาสิพูดจาแบบนั้นใส่ฉันก่อน “กับเธอพูดแบบนี้ก็สมควรแล้วไม่จำเป็นต้องพูดดี หึ!”ผมพูดไม่จริงตรงไหนก็ไม่นี่ครับ จะปฏิเสธไปทำไมให้ตัวเองดูดีขึ้น “นี่!”ฉันเริ่มจะไม่พอใจแล้วนะ เย็นชาเมินฉันแล้วยังพูดจาไม่ดีใส่ร้ายอีก “ก่อนจะด่าคนอื่นดูตัวเองด้วยนะคะ จะเป็นโรคตายเมื่อไรก็ไม่รู้!”ฉันด่ากลับไม่กลัว พอกันทีนึกว่าจะนิสัยดีสุดท้ายปากหมาพูดจาร้ายอีก “หึ! หรอครับคุณก็คงไม่ต่างจากผม!”ผมไล่สายตามองมิลล์ก่อนจะแสยะยิ้ม ถ้าดีจริงป่านนี้คงไม่เที่ยวให้ไลน์มั่ว ไปกับคนอื่นง่ายๆหรอกครับ “ฉันดีกว่านายแล้วกัน!”พี่ธามมองดูถูกฉันมากเลยนะ นี่ผู้ชายที่ฉันคิดว่าดีมาตลอดคือกลับกันหมดเลย “ปล่อยสิ! อีกอย่างนะว่างๆเอาหมาออกจากปากบ้าง!”ฉันผลักพี่ธามออกแต่พี่ธามไม่ยอมปล่อย ถ้าไม่ชอบฉันแล้วปากหมาใส่ฉันก็ด่าเหมือนกัน “อ๊ะอื้ออออ!!”ธามจับหน้ามิลล์เงยหน้าขึ้นกระแทกปากจูบรุนแรงดุเดือดจับรวบมือมิลล์ไว้้เหนือหัว “อื้ออออ!! อื้อออเอ็บ!!”มิลล์ดิ้นพยายามหันหน้าหนีแต่ธามจับท้ายทอยไว้ไม่ให้ขยับ จูบรุนแรงดุเดือดขยี้ปากมิลล์จนเจ็บ “อื้อออ!! เจ็บ!นายทำบ้าอะไร!”ฉันขึ้นเสียงใส่พี่ธาม ดิ้นเจ็บยังไม่สนใจจูบขยี้ปากฉันจนเจ็บไปหมด “ปากดีระวังตัวไว้แล้วกัน!!”ผมปล่อยมือมิลล์ก่อนจะพูดคาดโทษ หึ! ปากก็ใช้ได้ถ้าปากดีอีกรอบคงได้เจอมากกว่านี้! ฉันมองพี่ธามแสยะยิ้มดูเหมือนสะใจเดินขึ้นไม่สนใจฉันที่ยืนโมโห คิดตัวว่าเองดีนักหรอถึงได้มาด่าฉันแบบนี้ “กัดมาได้ไอ้บ้า! นี่คำทักทายหรอฉันชอบคนผิดชัดๆ!”ฉันไม่เอาแล้วพอกันที เป็นจูบที่ฉันไม่ได้หวังไว้เลยจูบเหมือนโกรธฉันมาเป็นปีงั้นแหละ! @ Condo BP วันนี้ฉันนอนอยู่คอนโดเฉยๆไม่ได้ออกไปไหน เมื่อคืนนี้ฉันจำได้ขึ้นใจเลยเก็บมานั่งคิดว่า ทำไมฉันต้องชอบคนอย่างพี่ธมาด้วยนะ!? ดูสิ่งที่เค้าทำกับฉันสิ “โอ๊ยยยย จะเลิกชอบก็ทำไม่ได้”ฉันเหนื่อยใจกับตัวเองจริงๆ เมื่อคืนพี่ธามทำให้ฉันรู้สึกเกลียดมากเลยนะแต่ไม่รู้สิมันอธิบายไม่ถูกว่าทำไมเลิกชอบไม่ได้ ฉันไม่เข้าใจเลยนะว่าทำไมพี่ธามถึงได้มองฉันเป็นเหมือนผู้หญิงแบบนั้น ฉันไม่ได้ทำตัวแบบนั้นซะหน่อย โอ๊ยยยยย คิดแล้วหนักใจฉันจะเดินหน้าต่อหรือหยุดอยู่แค่นี้ดีนะ.............. @ ห้าง MJ ฉันมาเดินเล่นที่ห้างกับพีมและติช อยู่ห้องเฉยๆมันน่าเบื่อหนิ “มิลล์แกเป็นอะไรรึป่าว เห็นนั่งเงียบมาตั้งแต่ในรถละ”พีมถามมิลล์ เธอเห็นมิลล์นั่งเงียบตั้งแต่ในรถ “พวกแกว่าฉันควรเลิกชอบพี่ธามมั้ย”ฉันไม่ได้บอกมันสองคนว่าเมื่อคืนฉันกับพี่ธามปะทะอารมณ์เดือดกันมา “อ้าว ทำไมอ่ะแกยังไม่เริ่มเลยนะ”พีมถามมิลล์งง ปกติมิลล์เป็นคนทำอะไรแล้วต้องไปให้สุด “เออทำไมถอดใจล่ะ”ติชถามอีกคนมองมิลล์ยิ้มแหยๆ “ฉันว่าพี่ธามคงไม่ชอบฉันหรอก”ฉันพูดจริงนะ ถ้าสนใจหรือชอบจริงพี่ธามคงไม่มองดูถูกและพูดแบบนั้น “ตามใจแกอ่ะ ถ้าทำได้ก็ทำ”ติชตามใจมิลล์อยู่แล้ว จะไปต่อหรือหยุดตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย “แล้วทำได้มั้ย”พีมถาม ให้เดามิลล์คงตอบว่า “.....ไม่ได้ ฉันก็อยากจะลองดูนะแต่อีกใจมันบอกพอเถอะ”ฉันก็งงเหมือนกัน อีกใจนึงก็อยากลองดูอีกครั้งถึงจะโดนดูถูกก็ตาม “ไม่ต้องคิดเยอะ อะไรที่ทำตัวสบายใจไม่ต้องฝืนก็ทำ” ฉันพยักหน้าตอบมันสองคน คอยกลับไปคิดละกันว่าจะไปต่อหรือหยุดพอเลย พี่ธามนี่เป็นผู้ชายปากร้ายมากสุดๆเลย! “ดูเสื้อผ้าร้านนี้กัน”ฉันชี้แล้วเดินนำเข้าร้านเสื้อผ้าร้านประจำ ฉันมาซื้อจนเจ้าของร้านจำหน้าได้แล้ว “แกได้เมื่อคืนนี่จริงหรอ” “จริงสิ ฉันอ่อยสุดตัวแต่โดนเมินใส่” “ธามไม่สนแกได้ไงเนี่ย” ฉันเหลือบมองผู้หญิงสองคนยืนคุยกัน ฉันเลยตีเนียนเดินเข้าไปเลือกเสื้อผ้าด้านหลัง พูดถึงพี่ธามมีหรอฉันจะพลาด “ว่าแต่พี่ธามไม่เอาแกจริงหรอ” “จริงสิ ฉันอยากได้ธามมากเลยนะ”ฉันส่งสายตาให้ติชกับพีมเดินมาฝั่งที่ฉันยืนฟังอยู่ “คืนนี้ลองอีกสิ” “ไม่ดีกว่า ธามร้ายกว่าที่เห็นนะ” “แกว่าตัวนี้สวยมั้ย”ฉันหยิบเสื้อให้ติชดูตีเนียนเหมือนไม่ได้ฟัง หันมามองสงสัยล่ะสิแต่พอดีได้ยินหมด “สวยสิดูเหมาะมากเลย”ติชเอาเสื้อทาบตัวมิลล์เนียนตาม ฉันมองผู้หญิงสองคนเดินไปที่เคาน์เตอร์ โห่นี่ลงทุนมากเลยหรอเนี่ยแต่พี่ธามก็ยังเมินไม่สนใจ “เห็นมั้ย พี่ธามร้ายกว่าที่คิด”พีมพูดกับมิลล์ “มิลล์จะลองหรอหยุดก็ได้นะ”ติชได้ยินผู้หญิงสองคนนั้นคุยกันก็เริ่มห่วงมิลล์ “ไม่ ฉันจะไปต่อ”ฉันมีแผนอยู่ในหัวแล้ว ยังไงฉันก็จะลองไปต่อคอยจับตาดูแผนของฉันไว้แล้วกัน “จริงจัง”ติชถามมิลล์ “ใช่สิ เอาน่าถ้ามันไม่เวิร์คก็หยุดได้อยู่แล้ว”ฉันจะเอาคืนพี่ธามที่มาด่าและดูถูกฉันเมื่อคืน ใช่! เราจะได้เห็นดีกันอีกแน่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more