UMAGA na, pareho silang walang imik habang hubo’t hubad sa ilalim ng makapal na kumot; nakahiga si Kristen ng patagilid, at nakayakap naman si Cedric sa kaniyang baywang mula sa likuran.
Hindi gumalaw si Kristen, nakapikit ang mga mata kahit gising na, nagpapanggap siyang tulog dahil gusto niyang bago siya bumangon ay nakaalis na si Cedric. Pero tila wala itong balak umalis, dahil kahit pasado alas sais na ng umaga ay nakayakap pa rin ito sa kaniya, tila ba hinihintay siyang magising dahil panay silip din nito sa kaniyang mukha, pinagmamasdan siya ng ilang sandali at paminsan-minsan ay hinahalikan sa balikat at pisngi.
“Kristen,” he called her softly.
But Kristen remained silent and unmoving.
Muli ay sinilip ni Cedric ang kaniyang mukha, tiningnan kung gising na ba siya. Pero nang maki
