ISABELLA'S POV
"Wait, What..?! You are going to marry me..?" I almost shouted at him , actually I am literally shouting.
"Bakit ka nasorpresa?" nakangiting tanong ni Ethan sa akin, he said it casually that I was shaking my head. Tumayo siya at binuksan ang kumatok sa pintuan, sa palagay ko ay ang hinintay niyang breakfast.
"'Thank you.." Sabi ni Ethan sa naghatid ng trolley ng pagkain sa kaniyang silid. Hindi ko na nakita Kong sino ang nagdala ng pagkain dahil hindi na pumasok ang lalaki. "You're welcome sir.."
Isinara ni Ethan muli ang kuwarto pagkatapos na makuha ang trolley. Inilapag Niya ang mga pagkain sa table and he motioned at me to sit opposite to him.
Sinulyapan ko ang orasan na nakasabit sa dingding, pasado alas nuebe na ng umaga. Ramdam ko na kumukulo ang aking tiya
