บทที่ 3 พี่มากับบอส
1120 Words
เมษาหัวเราะร่วน เธอบังคับให้ธันวาใส่สูทจะได้ดูภูมิฐาน แต่อีกฝ่ายกลับหันมาดุเธอ ทั้งเอานิ้วชี้มาจิ้มที่ขมับพร้อมสั่ง
“แกอย่าดื่มมากก็แล้วกัน เมาแล้วเรื้อนบ่อยๆ ฉันตามดูแลไม่ไหว คราวนี้เรามากันแค่สองคนแกต้องระวังตัวให้มาก”
“ทำไม? แกคิดจะไปกับผู้ชายหน้าไหนอีก?”
“ฉันไม่ไปกับใครทั้งนั้นล่ะ แค่พูดเผื่อไว้”
“นี่ๆ ฉันได้กลิ่นตุๆ นะ พักนี้แกหายตัวไปบ่อยๆ ไม่ใช่ว่าแอบไปกับผู้ชายแล้วไม่บอกเพื่อนหรอกนะ”
เมษาที่เป็นเพื่อนกับธันวามาตั้งแต่มัธยมต้นพอจะดูออกว่าเพื่อนคนนี้ของเธอไม่ได้สนใจในเพศตรงข้าม จนสอบเข้ามาเรียนในคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกันได้ ธันวาจึงโดนเธอคาดคั้นจนยอมรับว่าชื่นชอบในเพศเดียวกัน
“ยุคนี้แล้วเขาไม่เหยียดเรื่องเพศกันแล้ว แต่เอาเถอะเรื่องของแก ฉันจะไม่บอกใครก็แล้วกัน”
เมษามักจะไปไหนมาไหนกับธันวาอยู่ตลอด ทั้งสองมีรูปร่างหน้าตาที่เหมาะสมกันอย่างมากจนเป็นที่รู้กันว่าคือคู่รักดาวเดือนของคณะ ในเมื่อไม่มีคนปฏิเสธทุกอย่างก็เป็นไปตามนั้น
“คืนนี้ฉันจะดื่มและลองล่าเหยื่อดูสักหน่อย” หญิงสาวที่แต่งหน้าจัดจ้านแสยะยิ้มและยักคิ้ว
“จะล่าขึ้นเตียงด้วยเลยไหมล่ะ?”
“เกินไป...ฉันก็แค่อยากรู้ว่ารูปร่างหน้าตาอย่างฉันนี่จะล่อผู้ชายได้สักกี่คน”
“แกคิดจะประชดพ่อแกเหรอ?”
ธันวารู้ว่าเมษาโมโหที่พ่อของเธอมีแฟนใหม่อายุมากกว่าเธอไม่กี่ปี ทั้งๆ ที่สามสาวพี่น้องขอร้องให้เขาอยู่เป็นโสดจนกว่าน้องคนสุดท้องจะเรียนจบจากมหาวิทยาลัย
“ก็ไม่เชิง” หญิงสาวยักไหล่ “ในเมื่อฉันก็เป็นสาว แถมยังสวยเซ็กซี่จะลองหลอกผู้ชายดูหน่อยก็คงจะไม่เสียหาย”
ธันวาชี้หน้าเพื่อนรัก “แค่คืนนี้คืนเดียวนะ ถ้าจะเลยเถิดก็อย่าลืมใช้ถุงยางก็แล้วกัน” นิ้วเรียวสวยราวลำเทียนของชายหนุ่มดันเอากล่องถุงยางอนามัยใส่เข้าไปในกระเป๋าสะพาย “ฉันใส่ปนไซส์นะ ขนาดมาตรฐานกับขนาดใหญ่ เผื่อแกจะแจ็คพอตแตก”
เมษาไม่ได้ใสซื่อจนไม่รู้ว่าสิ่งที่เพื่อนพูดหมายถึงอะไร ยุคที่อินเตอร์เน็ตเฟื่องฟูการเรียนรู้เรื่องเพศสัมพันธ์ไปไกลกว่าที่สอนในโรงเรียนหลายเท่า
“อืม...ขอบใจ ฉันจะระวังตัว” หญิงสาวไม่ได้คิดว่าตนเองจะขึ้นเตียงกับใคร สี่ปีในมหาวิทยาลัยมีผู้ชายจากหลายคณะแวะเวียนเข้ามาขายขนมจีบ แต่เมษาก็ยังไม่ตกลงปลงใจกับใคร เพราะเธอตั้งปณิธานว่าจะมีแฟนหลังจาก เรียนจบเพื่อเป็นของขวัญให้พ่อผู้ที่ยินยอมอยู่เป็นโสดมานับสิบปีเพื่อนพวกเธอ
แต่หลังจากชายหนุ่มหนึ่งเดียวในบ้านควงคู่กับหญิงสาวที่เพิ่งเข้าสู่วัยทำงานอย่างเปิดเผย เมษาในฐานะพี่คนโตก็โมโหจนคิดจะหาผู้ชายสักคนมาดับความหงุดหงิด
“นั่งด้วยคนได้ไหมคะ?” เธอเอียงคอยิ้มหวาน
พิพัฒน์ที่ลุกจากโต๊ะรวมมานั่งสตูลบาร์หันมามองหญิงสาวที่แต่งหน้าเนี้ยบและแต่งตัวเหมือนสาวออฟฟิศสายแบรนด์เนมที่ดูหรูไปทั้งตัว
“เชิญครับ”
เธอชวนเขาคุยหลายเรื่อง เมษารู้สึกถูกชะตากับเขา
“พี่ทำงานที่ไหนคะ?”
“ผมเหรอ? เป็นพนักงานอยู่บริษัทขายคอมพิวเตอร์ครับ แล้วน้องล่ะ?”
“เมก็อยู่แถวนี้ล่ะค่ะ วันนี้เพื่อนชวนมา” เธอบอกไม่หมดเพื่อให้เขาเข้าใจเองว่าเธอทำงานอยู่บริษัทแถวนี้ แต่สิ่งที่พิพัฒน์คิดกลับเป็นสิ่งตรงกันข้าม เขาคิดว่าเธอเป็นพวกสาวไซด์ไลน์ในแอพพลิเคชั่นจึงไม่กล้าบอกสถานที่ทำงาน
“ผมชื่อพัฒน์ครับ”
ด้วยรูปร่างหน้าตาและการแต่งตัว เมษาสังเกตว่าสาวๆ ที่นั่งอยู่แถวนี้ปรายตามองเขาอยู่บ่อยๆ หากเธอไม่ฉวยโอกาสบุกเข้ามาก่อน ชะนี้พวกนั้นก็คงจะกระโจนเข้ามานั่งตรงนี้แทนเธอแล้ว
“พี่พัฒน์มาที่นี่บ่อยไหมคะ?” เมษาถือโอกาสตีสนิทด้วยการเปลี่ยนสรรพนามของเขาให้ดูกันเองมากยิ่งขึ้น
“นานๆ มาทีครับ วันนี้เจ้านายฉลองยอดขายพุ่งกระฉูด”
“เจ้านายพี่ใจดีจังค่ะ มาเลี้ยงที่นี่แสดงว่ากำไรคงเยอะน่าดู”
ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก เขาคอยดูว่าเธอจะทำท่าแทะโลมเขาตอนไหน เพราะทุกครั้งที่เขาไปตามสถานที่เช่นนี้ สาวน้อยสาวใหญ่มักจะมาเกาะแกะอยู่เสมอ และน้องเมคนนี้ก็น่าจะเป็นลำดับที่หลายร้อย
“น้องเมดื่มอะไรครับ?” เขาเหลือบมองขวดเล็กเรียวในมือของเธอ
“น้ำผลไม้ค่ะ แอลกอฮอล์แค่สามเปอร์เซ็นต์ เมคออ่อนค่ะ ต้องค่อยๆ ดื่ม”
ยิ่งคุยกันก็ยิ่งสนุก เมษารู้สึกว่าชายหนุ่มตรงหน้าดูเย่อหยิ่งและไว้ตัว เหมือนไม่ค่อยสนใจเพศตรงข้าม วูบหนึ่งเธอสงสัยว่าเขาอาจจะเป็นเหมือนกับเพื่อนรักของเธอ
“มองหาใครครับ?”
“เพื่อนค่ะ เมมากับเพื่อน ไม่รู้ไปเหล่ผู้ชายที่ไหนแล้ว?”
พิพัฒน์หัวเราะหึๆ เขาจินตนาการว่าเพื่อนสาวของเธอก็คงจะเปรี้ยวซ่าพอๆ กัน มากินดื่มที่นี่และหาผู้ชาย หากไม่ใช่ลูกคุณหนูก็คงมาหาลูกค้าพิเศษหลังเลิกงาน
เธอหันไปหาบาร์เทนเดอร์ “น้ำผลไม้รสนี้อีกขวดค่ะ”
หนุ่มหล่อผู้ทำหน้าที่ชงเหล้ายิ้มรับคำก่อนหันไปสั่งเด็กเสิร์ฟที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ไม่นานรายนั้นก็เดินกลับมากระซิบ
“หมดแล้วครับ รับเป็นอย่างอื่นแทนได้ไหมครับ?”
หญิงสาวนิ่วหน้า “อยากได้เครื่องดื่มอ่อนๆ ค่ะ”
“เดี๋ยวผมชงให้เองครับ เอาแบบอ่อนที่สุดก็แล้วกัน”
พิพัฒน์เห็นว่าเมษาอัธยาศัยดี คุยสนุกและไม่มีท่าทีจะจับเขาเป็นลูกค้าก็เสนอตัวว่าจะเพิ่มรายการเครื่องดื่มของเธอเข้าไปในบิลของบริษัทให้
“เจ้านายพี่พัฒน์จะไม่ว่าเอาเหรอคะ?”
“ไม่เป็นไรน่า บอสพี่ใจดี”
เธอหันไปมองโต๊ะที่มีผู้ชายนั่งขนาบข้างด้วยหญิงสาวแต่งตัวล่อแหลม คนที่แต่งกายภูมิฐานสุดนั่งโซฟายาวมีหญิงสาวแนบอยู่ทั้งด้านซ้ายและด้านขวา เมษายิ้มน้อยๆ
“บอสของพี่พัฒน์ดูเปรมจังนะคะ เต็มที่ทั้งเรื่องผู้หญิงและเลี้ยงลูกน้อง”
************************
- Writer
