SANEM
Kalbimi yakıp kavuran varlığından haberim olmayan bebeğimi kaybettim acısına nasıl dayanacaktım? Demir 'in bana yaşattığı kap yarası yetmemiş gibi yara açıldıkça açılıyor. Acımı gösteremiyordum etrafa hiç bir şey olmamış gibi tavırlar sergiliyordum.
" Sanem iyi misin? "
" iyim Ece aynı soruyu sormaktan sıkılmadın mı? "
" soruyorum çünkü bu davranışların normal değil"
Demir odanın kapısında bizi dinlediğini fark ettim onu gördüğümü anlamadı bakışlarımı Ece 'ye çevirdim.
" ne varmış davranışlarımda? "
" Sanem bebeğini kaybettin farkında mısın? "
" eee yani? "
"kızım delirtme beni hiç mi üzülmedin? Hiç canın yanmıyor mu? Hep bir kızının olmasının hayalini kurarken "
" üzülmedim, canım da yanmıyor "
Yalandı ağzımdan çıkan kelimeler içimden akıttığım yaşlarım dinmiyordu
" ne?
