DEMİR
Sabahın güneş ışıkları odayı doldurasıya kadar ona olan tutkum geçmek bilmedi nedendir bilmem her zerresini aklıma kazıdım bir daha aklımdan çıkarmamak üzere. Yorgun çıplak bedeni kollarımın arasında sızıp kaldı bana karşı koyamıyorsun derken asıl ben ona karşı koyamıyordum her defasında beni kendine çekmeyi başarıyordu neden böyle davranıdığımı sorgulamayı bir kenara attım yoksa içinden çıkılmaz hal alıyor. En iyisi akışına bırakmak şimdi sadece bana ait olduğunu bilmek daha da onu özelleştirmişti. Öyle güzel uyuyor ki bebeksi teni, yüzündeki masumluğu, saçları, kokusu beni baştan çıkartıyor. Ne kadar böyle devam edecekti? tabii anlaşmamız bittiğinde çekip gidecek geriye sadece yaşanmışlıklar kalacak. Aklımda kalan tek soru var yeni tanıdığı bir adamı koynuna girmesine ilki olmasın
