วันต่อมาภายในห้องนอนแสนอบอุ่น ราเชลนั่งเล่นเกมระหว่างรอพี่สิปเตรียมตัวออกไปเที่ยวกันแค่สองคนและสำรวจแถวนี้กับเธอก่อนใคร เมื่อคืนหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเขาก็ขึ้นมาหาพร้อมน้ำเปล่าและผลไม้ เราคุยกันไปเรื่อยเปื่อยแบบไม่มีแก่นสารเท่าไรนักและจูบกันนานเท่าไรก็รู้สิ พอตื่นมาอีกทีก็เช้าเลยตั้งใจว่าจะเล่นน้ำระหว่างรอทุกคนตื่น แต่คนขี้หวงบอกว่าจะพาไปเที่ยวและเล่นน้ำกับเธอเอง
เขาหวงไปซะทุกอย่างจนน่าหงุดหงิด
เหนื่อยเหมือนกันนะ
“ไปกันเถอะ”
“แค่ไปสำรวจจำเป็นต้องหล่อขนาดนี้ไหมคะ?”
“ยัยหนูจะได้สนใจพี่คนเดียวไง”
เธอเดินไปจับมือพี่สิปด้วยความสบายใจมากและวันนี้แดดไม่ค่อยแรงเท่าไร คลื่นสูงแต่ไม่มากจนน่ากลัว พี่สิปหยิบกระเป๋าเป้ใบเล็กๆที่ใส่พวกขนม ผลไม้กับน้ำไว้กินรองท้อง ส่วนพวกเสื้อผ้าที่จะใช้เปลี่ยนมีอยู่ในเรืออยู่แล้ว เธอส่งข้อความบอกพี่ฌอนเอาไว้ก่อนเผื่อว่าตื่นมาจะได้ไม่ตกใจที่หายตัวไป แต่เอาจริงๆเขาก็น่าจะเดาออกอยู่แล้วมั้งว่าออกมากับใคร
พี่สิปไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้ใครมากกว่าเขา
หวงไปหมดซะทุกอย่าง
“พี่ไม่ได้ขับเรือมาเกือบเดือน”
“แค่ไม่ทำเรือคว่ำก็พอค่ะ”
“ได้พกปืนมารึเปล่า?”
“พกมาสิคะ หนูจำได้ที่พี่บอกให้พกอาวุธป้องกันตัวตลอดเวลา แล้วไปที่ไหนก็ต้องให้คนที่ไว้ใจรู้เผื่อว่าเกิดเหตุฉุกเฉินจะได้มาช่วยทัน หนูก็เลยใส่นาฬิกาแบบกันน้ำมาไงคะ”
“เป็นนักเรียนที่ดีมากนะ”
“ไปกันเถอะ หนูอยากว่ายน้ำแล้ว”
เรือหรูแล่นออกไปสำรวจไม่จริงจังมากเท่าไรนักเพราะก่อนหน้านี้ราเชลส่งคนมาสำรวจพื้นที่สามครั้งแล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในบริเวณนี้มีกล้องบางตัวจับได้และกล้องตัวอื่นกำลังทะยอยติดแต่เป็นความลับ เกาะส่วนตัวกำลังปรับปรุงพื้นที่ให้สะดวกสบายมากขึ้นและเกาะรอบข้างไม่ได้มีอะไรน่ากลัวมากเพราะเป็นแค่หมู่บ้านเล็กๆและมีสายอยู่ที่นั่นเพื่อรายงานทุกอย่างเสมอ
วันนี้ลมแรง คลื่นแรง แต่แดดอ่อน
เหมาะแก่การเล่นน้ำที่สุด
สิปปกรจอดเรือกลางทะเลแล้วเทไวน์ขึ้นมาดื่ม จากนั้นก็ถอดเสื้อยืดโปโลสีขาวออกเพราะอีกเดี๋ยวจะไปเล่นน้ำ ผ่านไปประมาณห้านาทีที่นั่งข้างกายก็มีคนมานั่งด้วย ราเชลใส่ชุดว่ายน้ำทูพีชสีแดงสดตัวจิ๋วและหน้าอกของเธอล้นทะลักออกมาเสียจนคอแห้งผากไปหมดแล้ว ไหนจะเอวบางที่มีกล้ามเนื้อนิดๆจากการออกกำลังกายและบั้นท้ายเด้งเนียนน่าขย้ำมาก เธอเป็นคนผิวขาวมากอยู่แล้วแต่ที่ผิวแทนแบบนี้เพราะอาบแดดบ่อยมากช่วงที่ไปแวะไปหาพ่อแม่ของเขา
เพราะแบบนี้ถึงพามาเล่นน้ำกันแค่สองคน
เขาหวงราเชลมาก
“หลังจากนี้คงจะยุ่งยาวแน่เลย”
“ถ้าอยากมาอีกก็บอกพี่สิ พี่จะพามาเอง”
“พี่สิปก็ต้องทำงานไม่ใช่เหรอคะ?”
“ทำไมถึงเลือกที่นี่ทั้งที่มันไม่ได้เจริญมากขนาดนั้น”
“โลเคชั่นรอบๆมันได้ค่ะ เกาะของหนูใหญ่มากถ้าเทียบกับเกาะเล็กๆแถวนี้ เรื่องการสอดส่องก็เลยง่ายที่ทำและจ้างชางบ้านแถวนี้มาทำงานให้ด้วย สมมุติว่าเกิดอุบัติเหตุทางเรือขึ้นก็น่าจะลอยไปติดสักเกาะมากกว่านอนเน่าที่ก้นทะเล หนูมีแพลนว่าจะทำฟาร์มมุกที่นี่ด้วย”
“แบบนี้นี่เอง”
“อีกไม่นานจะที่นี่ถูกค้นพบและโด่งดังขึ้นมาจากงานครั้งนี้แหละ มูลค่าที่สิ่งของต่างๆก็จะตามมาค่ะ ลองคิดดูเป็นตัวเงินดูสิคะว่าจะเพิ่มมากขึ้นขนาดไหน”
“ฉลาดนะเราเนี่ย”
“ไปเล่นน้ำกันเถอะค่ะ”
เรือสปีดโบ๊ทหนึ่งลำและเจ็ทสกีสี่ลำแล่นตรงไปยังเรือที่จอดสนิทมาราวๆครึ่งชั่วโมงแล้ว อาวุธปืนพร้อมสำหรับสังหารตามคำสั่งของผู้ว่าจ้างและแก้แค้นแทนลูกน้องที่ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ครั้งนี้มันน่าจะมาพักผ่อนแบบส่วนตัวถึงไม่เอาลูกน้องมาคุ้มกันทั้งที่ถูกหมายหัวอยู่ แววตาดุดันจ้องมองและพูดคุยเกี่ยวกับแบบแผนไม่กี่นาทีก่อนจะเริ่มต้นสังหารบอสใหญ่ของเดอะมิราเคิลทันที ส่วนเจ้าของราลียาคลับที่อายุน้อยแค่นั้นก็ไม่มีทางจะเก็บเอาไว้แน่นอนเพราะมันก็อันตรายไม่ต่างกัน
สิปปกรขายอาวุธและบริการรักษาความปลอดภัย
ราเชลขายของที่ได้จากตลาดมืดและฟอกเงิน
นรกส่งมาคู่กันชัดๆ
ปังๆๆๆ…..
เสียงปืนดังสนั่นจากการต่อสู้มีฝ่ายได้เปรียบมากกว่าทั้งอาวุธและจำนวนคน สิปปกรหลบอยู่ในเรือแล้วกอดคนนักแน่นด้วยความหวั่นใจมาก ที่นี่คือกลางทะเลและเรือเราถูกล้อมเอาไว้อยู่ อาวุธที่พกมาไม่ได้มากพอจะรับมือกับคนนับสิบได้และราเชลไม่ได้มีกำลังมากพอจะรับมือพวกมันไหวด้วย
“พี่จะไปขโมยเจ็ทสกีมันมา”
“หนูจะล่อให้มันเข้าใกล้และยิงคุ้มกันให้เอง”
“ไม่เกินห้านาทีพี่จะมารับ”
“ห้ามเป็นอะไรนะ!”
“พี่รักยัยหนูมากนะ! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าให้ใครมาฆ่าเด็ดขาด ถ้าพี่ตายก็ทิ้งไว้ตรงนี้แล้วหนีไปซะ!”
“พี่สิปอย่าพูดแบบนี้!”
“เราโดนรุมอยู่นะเด็กดี”
“หนูจะไม่มีวันทิ้งพี่สิปเด็ดขาด!”
สิปปกรมองตามคนรักที่ตั้งใจล่อความสนใจพวกมันให้เขาใช้เวลาอันน้อยนิดจัดการพวกเวรและพาเธอหนีไป แววตาดุดันมองเด็กน่ารักที่ลั่นไกลปืนด้วยความคล่องแคล่วมากสมกับที่เขาเป็นคนสอนมาเองกับมือ แววตาอ่อนโยนหายไปทันทีและความดุดันนี้เต็มไปด้วยเสน่ห์แบบไม่เคยเห็นมาก่อน ราเชลใส่เดรสยาวเนื้อเบาสบายตามแบบที่เธอชอบแต่ว่านั่นไม่ได้ทำให้รู้สึกเงอะงะอ่อนด้อยจนเสียเปรียบเลย
เขาอยากเห็นด้านมืดของยัยหนู
เสียเลือดสักครั้งให้มันเป็นประโยชน์ที่สุด
สิปปกรสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะลงน้ำทะเลเย็นยะเยียกและคลื่นแรงมาก เจ็ทสกีลำหนึ่งขับมาจอดเพื่อยืนยันการตายของเขาและจะขึ้นเรือ เขาจับขามันเอาไว้ก่อนและยิงไปทันที จากนั้นก็ปืนขึ้นขับเจ็ทสกีแล้วขับเข้าไปรับยัยหนูราเชลทันที แต่ในเสี้ยวเวลานั้นเองพวกมันโยนระเบิดมือไปที่เรือ
ตู้ม!!
“ราเชล!!”
“พี่สิปทางนี้!!”
“ไอ้พวกเวร!!”
ปังๆๆๆ…
เจ็ทสกีสี่ลำขับตรงไปยังเป้าหมายเดียวคือผู้หญิงที่อยู่ในน้ำทะเล หนึ่งลำนั้นคือสิปปกรขับพร้อมกับแย่งอาวุธปืนมาสาดกระสุนใส่ทุกคนที่จะมาแย่งแก้วตาดวงใจไป อีกสามลำคือเจ็ทสกีที่จะเอาราเชลมาเป็นตัวประกันเพื่อจะได้ถือไพ่เหนือกว่าในการปะทะครั้งนี้ ภายในเวลาเสี้ยววินาทีเจ็ทสกีจอดรับคนที่ตกน้ำขึ้นและขับด้วยความเร็วสูงแม้ว่าจะถูกตามติดไม่ลดละ
ปังๆๆๆ…
“ไอ้พวกหมาลอบกัด!!”
“เราต้องสละเจ็ทสกี!!”
“แต่ว่า…”
“อีกนิดเดียวจะถึงเกาะเล็กๆแต่ซับซ้อนมาก หนูรู้จักพื้นที่ทั้งหมดและเราสามารถยื้อเวลาระหว่างรอคนมาช่วย ที่นั่นมีโขดหินเยอะมากให้เราหลบได้ เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนะพี่สิป”
“แน่ใจแล้วใช่ไหม?”
“แน่ใจค่ะ”
“พี่จะชนพวกมันทุกลำแล้วจบที่เรือ พี่มีเวลาแค่ไม่กี่นาทีให้ยัยหนูหนีไป!”
“เราจะไปพร้อมกันค่ะ หนูจะยิงคุ้มกันเอง”
ระหว่างที่ขับเจ็ทสกีมีแค่ราเชลกับปืนที่ยิงได้อีกไม่มากกระสุนก็จะหมดและเราจะเสียเปรียบอีกครั้ง พวกมันมีคนเยอะมากหลายเท่าแถมฝีมืออยู่ในระดับมืออาชีพทั้งนั้น อาวุธเต็มรูปแบบ เจ็ทสกีสามลำและเรือ ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางชนะได้ง่ายๆแน่ถ้าเลือกจะใช้กำลังอย่างเดียว ยัยหนูราเชลหยิบปืนขึ้นมาทันทีและทำตามที่เราคุยกันในเวลาอันน้อยนิด เขาขับเจ็ทสกีไปชนพวกมันจนพลาดท่าตกน้ำแล้วมุ่งตรงไปยังเรือลำเล็ก ในเวลาเพียงเสี้ยววินาทีนั้นเขากับเธอกระโดดลงทะเลพร้อมกัน
ตู้ม!!
เสียงระเบิดดังขึ้นทันที