บทที่ 21 หวางต้าเฟิ่งตกตาย
สวีหลงเยียนโอบอุ้มร่างไร้ซึ่งวิญญาณของสวีเหมยหลิงกลับเข้ามายังวังหลวง สวีมู่หรงที่ได้เห็นเช่นนั้นก็ร่ำไห้ออกมาด้วยความโศกเศร้า พี่หญิงเพียงคนเดียวของพวกเขา นางเปรียบเสมือนตัวแทนของเสด็จแม่ แต่บัดนี้นางกลับยอมสละชีพตนเพื่อบ้านเมืองและช่วยน้องๆทั้งสองให้ปลอดภัยจากการก่อกบฏในครั้งนี้
"ราชเลขาจงฟัง!!!"
"พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท"
"แต่งตั้งองค์หญิงสวีเหมยหลิงขึ้นเป็น กู้หลุนกงจู่ องค์หญิงใหญ่ของวังหลวงลำดับขั้นเทียบเท่าชินอ๋อง จัดพิธีศพของนางให้สมเกียรติ งดจัดงานรื่นเริงแจ้งราษฏรให้ร่วมไว้ทุกข์เป็นเวลาหนึ่งปี "
"น้อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท"
สวีหลงเยียนสั่งให้คนผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ให้แก่สวีเหมยหลิง ให้นางงดงามที่สุด เขายังจำได้ไม่ลืมเลือน วันที่นางอภิเษกออกไปยังแคว้นเยี่ยน นางเป็นเพียงองค์หญิงน้อยที่ไร้เดียงสา ไม่มีแม้แต่ยศถาบรรดาศักดิ์ที่ยิ่งใหญ่ให้ผู้คนเกรงขาม มีเพียงใบห
