บทนำ/บทที่ 1 เฟิ่งผินผู้น่าสงสาร

1550 Words

นิยายเรื่องที่เป็นจินตนาการจากไรต์ สร้างจากเมืองสมมติของไรท์นะคะ อิอิ ซือซือ นักเขียนนิยายอีโรติกคอมเมดี้ชื่อดัง ทะลุมิติไปอยู่ในร่างของ เฟิ่งฟางเซียน นางเอกนิยายชีวิตรันทดน่าสงสาร ที่ต้องทนรองรับอารมณ์ของ สวีหลงเยียน ฮ่องเต้โรคจิตที่ชอบโทรมาณนางด้วยการช่วยตัวเองให้นางดู เมื่อถูกพระเอกโรคจิตที่ตนเองสร้างมากับมือคุกคามมากยิ่งขึ้น ทางเดียวที่นางจะสามารถรอดชีวิตไปได้ก็คือสู้!!! เรื่องราวจะชวนขบขันและสนุกปนฮาแค่ไหน มาติดตามอ่านกันนะคะ บทที่ 1 เฟิ่งผินผู้น่าสงสาร สนมรัก คืนนี้ข้าจะไปหาเจ้า "ฝ่าบาท!!!หม่อมฉันกลัวแล้วเพคะ หม่อมฉันไม่อยากเห็นแล้วเพคะ ฮือ" "มานี่!!อย่าคิดจะหนีข้าพี่สาวเจ้ามาหลอกให้ข้าไว้ใจ สุดท้ายนางก็แต่งไปชายอื่น เจ้าจะต้องชดใช้แทนพี่สาวของเจ้า!!" "ไม่เพคะ ฮือ อย่าเพคะอย่าควักมันมาใส่หน้าหม่อมฉัน!!!" เฟิ่งฟางเซียนยกมือขึ้นปัดป่ายไปมาเพื่อหลบเลี่ยงการคุกคามจากสวีหลงเยียน ที่ตอนนี้เขากำลังควักแท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่ยักษ์มาที่ใบหน้าสวยของนาง นางคือคุณหนูรองแห่งจวนตระกูลเฟิ่ง ถูกส่งตัวมาเป็นสนมแทน เฟิ่งชิงฮวา พี่สาวต่างมารดาของนาง เพราะเฟิ่งชิงฮวาได้แอบไปมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับบุตรชายของพ่อค้าต่างเมืองจนเกิดตั้งครรภ์ ทั้งที่นางได้ถูกคัดเลือกให้เป็นไท่จื่อเฟยพระชายาเอกของไท่จื่อสวีหลงเยียน ด้วยความโกธรแค้นหลังจากที่สวีหลงเยียนขึ้นเป็นฮ่องเต้เขาจึงมีราชโองการให้ส่งบุตรสาวคนรองก็คือนางให้เข้าวังไปเป็นสนม มิเช่นนั้นจะสั่งประหารตระกูลเฟิ่งเก้าชั่วโคตร ทำให้เฟิ่งฟางเซียนต้องมาทนรับกับอารมณ์ที่ดุดันและเกลียดชังจากสวีหลงเยียน เพราะรักเฟิ่งชิงฮวามาก ในเมื่อนางหักหลังเขา คนในตระกูลเฟิ่งก็ต้องรับผิดชอบ!!! "อ๊าส์!!หนอนยักษ์ อ๊าส์ หนอนหัวเห็ด!!ข้ากลัว!!!" "มานี่ฟางเซียน สนมรักของข้า ข้าจะชักรูดมันให้เจ้าดูแทนพี่สาวของเจ้า!!! "ไม่!!อ๊าส์!!!" "ฮ่าา" สวีหลงเยียนส่งเสียงหัวเราะดังก้องสะเทือนไปทั้งตำหนัก เคยมีเสียงเล่าลือว่าหากเขาเข้าไปค้างคืนที่ห้องของสนมนางในคนใด คืนนั้นจะได้ยินเสียงเตียงสั่นสะเทือน และเสียงครวญครางของนางสนมดังออกมาตลอดทั้งคืน 05.00น. "วันนี้พอแค่นี้ก่อน นิยายเรื่องใหม่ที่เราเขียนนี่พระเอกโรคจิตไบโพล่าครบรสจริงๆ จะว่าไปก็สงสารนางเอกเหลือเกิน ถ้าเราเป็นนางเอกก็คงจะทนไม่ไหว ไม่สิ?อมสู้ไปเลย!!!" ซือซือ หญิงสาววัยยี่สิบห้าปี เธอมีอาชีพเป็นนักเขียนนิยายอีโรติกคอมเมดี้ชื่อดัง และนี่ก็คือนิยายเรื่องล่าสุดของเธอที่เพิ่งจะคลอดออกมาใหม่ สนมรัก คืนนี้ข้าจะไปหาเจ้า!! ซือซือลุกขึ้นจากเก้าอี้ ความเมื่อยล้าจากการใช้สายตาเพ่งมองและใช้สมองในการเขียนนิยายทำให้เธอรู้สึกเมื่อยล้าเป็นอย่างยิ่ง เธอละสายตาจากโน๊ตบุ๊คตรงหน้า ก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม "โอ๊ย!!ทำไมเจ็บหน้าอกแบบนี้อะ?อื้อ" ซือซือยกมือขึ้นมาจับที่หน้าอกของตนเองด้วยความทรมาณ เธอทิ้งร่างลงไปนอนกับพื้นนอนดิ้นด้วยความทุรนทุราย วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเสียด้วย ให้ตายสิ!! ซือซือพยายามตะเกียกตะกายหวังจะไปคว้ายาที่บนหัวเตียงของตนเอง แต่ทว่าแรงเฮือกสุดท้ายก็ไม่สามารถยื้อชีวิตของเธอเอาไว้ได้ เธอเสียชีวิตทันทีด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลัน รัชศกหลงเยียนปีที่2 "ฟางเซียน!!!ฟื้นเดี๋ยวนี้ เจ้าอย่ามาเสแสร้งเหมือนเช่นพี่สาวของเจ้า ฟางเซียน!!!" สวีหลงเยียนยื่นฝ่ามือหนาใหญ่ไปตบเบาๆที่แก้มขาวนวลเนียนของเฟิ่งฟางเซียนที่นอนสลบไม่ได้สติ หลังจากที่นางตกใจกลัวเขาจนสุดขีดเพราะเขาแก้ผ้าวิ่งไล่นาง นางจึงตาเหลือกล้มลงไปนอนชักที่พื้นและสลบไป "ฟางเซียน!!" "ว๊าย!!แหก แหกอีก!!!" ซือซือตกใจสะดุ้งตื่นพร้อมกับลุกขึ้นมานั่ง นางสูดหายใจเข้าอย่างเต็มปอด ก่อนจะค่อยๆหันไปมองรอบๆ ที่ไหนกันเนี่ย โรงพยาบาลเหรอ? ไม่ใช่สิ? "ฟื้นแล้วหรือสนมรักของข้า?" ซือซือค่อยๆหันไปมอง ทำให้เธอได้พบกับชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มดุดัน สวมเพียงเสื้อคลุมสีดำ เขารวบผมใส่มงกุฏเหมือนฮ่องเต้ในสมัยก่อน ใบหน้าเย็นชาจ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ซือซือค่อยๆมองต่ำลง ต่ำลง จนพบกับ หนอนเนื้อหัวเห็ด? เดี๋ยวนะ!!! "นายเป็นใครอ่ะ?ไอ้บ้ากาม!!ทำไมไม่ใส่กางเกง!!!" สวีหลงเยียนขมวดคิ้วมุ่น เขาจ้องมองนางอย่างไม่ละสายตา "จำสามีไม่ได้แล้วหรือ ฟางเซียน ข้าสวีหลงเยียน สามีของเจ้า" สวีหลงเยียน? ชื่อเหมือนพระเอกบ้ากามที่เพิ่งเขียนไปเมื่อครู่นี้เลย "เอ่อ คุณพาฉันมาส่งโรงพยาบาลเหรอคะ?" "พูดจาภาษาประหลาด!!ข้าหมดความอดทนกับเจ้าแล้ว ดูเสีย!!" "ดูอะไรค่ะ ว๊าย!!คุณหยุดชักเดี๋ยวนี้นะ!!" "ข้าจะชักรูดให้เจ้าดู สนมรัก ข้าจะทรมาณเจ้าให้ตายทั้งเป็น!!!" ซือซือชะงักค้างกลางอากาศ นางค่อยๆตั้งสติและนึกคิดบางอย่างออกมา เขาชื่อสวีหลงเยียน แล้วก็เรียกเราว่าฟางเซียน ซือซือก้มลงมองสำรวจตนเอง ก็พบว่าตอนนี้นางอยู่ในชุดของสตรีโบราณนางหนึ่ง อย่าบอกนะว่า เราตายแล้วทะลุมิติมาในนิยายที่เขียนค้างเอาไว้!! บ้าเอ๊ย!!เรื่องอื่นที่พระเอกปกติทำไม่ให้ทะลุมาวะ!!! "สนมรัก!!!" ซือซือรู้สึกราวกับฝันไป นี่นางมาอยู่ในร่างของเฟิ่งฟางเซียนที่ช็อคตายเพราะถูกฮ่องเต้โรคจิตนี่ชักน้องว่าวให้ดูเหรอเนี่ย? โธ่!!ชีวิตบัดซบยิ่งนัก สนมรัก!!หลอนหูโว๊ยย!!! เอาน่า เราสร้างมันขึ้นมาเองเราต้องรู้จุดอ่อนมันสิ!! "สนมรัก เรามาสนุกกันต่อเถิด" สวีหลงเยียนยิ้มมุมปากด้วยสายตาดุดัน ตอนนี้ซือซือคือเฟิ่งฟางเซียนแล้ว นางรู้สึกขนลุกขนชันไม่น้อยที่ต้องมาเจอเหตุการณ์วิตถารเช่นนี้ ตอนเขียนรู้สึกสนุกมาก พอมาเจอกับตัวทำไมมันถึงสยองแบบนี้!! สวีหลงเยียนยืนมองนางด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะใช้ฝ่ามือใหญ่กอบกุมแท่งแก่นกายขนาดยักษ์ของตนเอง แล้วชักรูดมันขึ้นลงอย่างเมาส์มันส์ นี่ก็รอบที่สามแล้ว รอบแรกปล่อยใส่กระโปรงนาง รอบสองปล่อยใส่ผมนาง รอบนี้คือปล่อยใส่หน้านาง!! สาแก่ใจนัก พี่สาวเจ้าทำให้ข้าช้ำใจ เจ้าจะต้องชดใช้แค้นนี้แทนนาง!!! เฟิ่งฟางเซียนนั่งมองคราบน้ำตัณหาของเขาที่ปล่อยใส่กระโปรงและเส้นผมของนางแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียนไม่น้อย ลามกที่สุด!!! "ซี๊ดดด!!สนมรักอ้าปากรอข้า โอวว!!" เฟิ่งฟางเซียนหันไปมองสวีหลงเยียนด้วยสายตาที่เอือมระอา อาการหนักกว่าตอนร่างพลอตไปอีก!!!นางจำได้ว่าไม่ได้วางพลอตให้เขาโรคจิตขนาดนี้นี่ "สนมรัก โอวว ซี๊ดดด ฟางเซียน!!เอาปากโสมมของเจ้าออกไปจากลำแท่งของข้า!!" ออกให้โง่สิ!!!ชักเก่งแบบนี้ต้องดูดให้เข็ด!! จะว่าไปพระเอกนิยายของเรานี่ก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย!! เฟิ่งฟางเซียนพุ่งเข้าไปหาสวีหลงเยียน พร้อมกับใช้ฝ่ามือเรียวงามจับไปที่แท่งเอ็นมังกรของเขาเอาไว้ แล้วครอบริมฝีปาดดูดเข้าไปที่หัวหยักสีชมพูของเขาเอาไว้อย่างพึงพอใจ ใหญ่กว่าที่จินตนาการเอาไว้เสียอีก!!! สวีหลงเยียนใบหน้าบิดเกร็งด้วยความเสียวซ่าน เขารู้สึกรังเกียจนาง แต่ในความรังเกียจกลับมีความเสียวซ่านซ่อนเอาไว้ "ซี๊ดด!!อ่าส์!!" น้ำรักสีขาวขุ่นไหลล้นทะลักออกมาจากหัวมังกรสีชมพูของเขาจนมันไหลเยิ้มออกมาจากมุมปากของเฟิ่งฟางเซียน นางแลบลิ้นเลียกินมันด้วยความเอร็ดอร่อย สวีหลงเยียนที่เห็นเช่นนั้นก็เกิดบันดาลโทสะจนถึงขีดสุด "พวกเจ้าเข้ามา!!!" เขาหันไปสั่งการเหล่านางกำนัลขันทีด้านนอกด้วยน้ำเสียงดุดัน เหล่าข้ารับใช้ต่างรีบก้มหน้าวิ่งเข้ามาด้วยท่าทีหวาดกลัว "เฟิ่งผินกระทำการต่ำช้า คิดล่วงเกินข้า ส่งนางไปขังที่ตำหนักเย็น!!ทำสวนปลูกผักไปเสีย หากไม่มีรับสั่งจากข้าห้ามให้นางออกมาเดินเพ่นพ่านให้รำคาญสายตาข้า!!!" สวีหลงเยียนสะบัดชายเสื้อเดินจากไป ทิ้งให้เฟิ่งฟางเซียนยืนอ้าปากค้างมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ อะไรกัน?คนอุตส่าห์พุ่งตัวไปช่วยให้เสร็จเร็วๆกลับมาไล่ให้ไปอยู่ตำหนักเย็น ใจร้ายใจดำ!!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more