มังกรถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่หลังเอือมระอากับเสียงเอะอะโวยวายของกลุ่มเพื่อน เขาก้าวขารัวเร็วตรงดิ่งไปหาหญิงสาวที่ยืนชิดผนังอาคาร ดวงตาคู่สวยสั่นระริกอย่างต้องการหาที่พึ่งหลังถูกผู้ชายเข้าหาอย่างโจ่งแจ้ง
“งานใหญ่ดีนะครับคุณมังกร”
บารมีละสายตามาจากกลุ่มคนที่ยืนนินทาเขาอย่างหน้าด้านๆ ก่อนจะเอ่ยทักทายเจ้าของรีสอร์ตที่เดินเข้ามา ใช้สายตาหรี่มองมือหนาดึงผู้หญิงข้างกายเขาไปหลบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังตัวเอง
“ขอบคุณที่อุตส่าห์ให้เกียรติมางานนะครับ”
“นึกว่าคุณจะเสียใจเสียอีกที่เห็นผม”
เดิมทีเจ้าของงานไม่ได้เอ่ยชวนบารมีและผู้เป็นพ่อตามคำขู่แต่อย่างไร ทว่าเขาถือวิสาสะมาเองอย่างไม่มีมารยาท
“อันที่จริงงานจัดขึ้นเป็นการส่วนตัว ผมเลยไม่ได้เชิญคนนอกมา”
มังกรตอบกลับด้วยรอยยิ้มถึงกระนั้นภายในเต็มไปด้วยความหงุดหงิด ยิ่งเห็นคนตัวเล็กด้านหลังยืนตัวสั่นเกาะแขนของเขาแน่นก็ยิ่งไม่พอใจ
“นึกว่าวันนั้นเราคุยกันเข้าใ
