บทที่ 4 ขอเถอะไม่ไหวแล้ว

677 Words
รริดาไม่เห็นว่าเขาจะพูดอะไรต่อ เธอจึงตั้งใจจะเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน แต่เมื่อขยับตัว “อย่าเพิ่งไป” เขาอยากพิสูจน์ว่าสิ่งที่ตัวเองคิดมันจะเป็นจริงไหม “บอส ล็อกประตูทำไมคะ” รริดาหน้าตาแตกตื่น เมื่อเขาเดินไปล็อกประตูแล้วจับแขนเธอรั้งเอาไว้ “ช่วยหน่อย ทำเหมือนเมื่อวานได้ไหม” ภาคดึงแขนเธอเข้ามาในห้องนอน แค่จับแขนเธอ ของเขาก็แข็งแล้ว เขาไม่เข้าใจร่างกายของตัวเองเหมือนกัน จะมาแข็งอะไรกับคนที่ไม่ตรงสเปกแบบเธอ “ท่านรองฯ เอ่อ บอส ไม่เอานะคะ” รริดาส่ายหน้าด้วยความหวั่นกลัว เมื่อคืนเธอก็แทบนอนไม่หลับเพราะคิดถึงแต่เจ้านั่นที่ใหญ่โตของเขา “ไม่ได้จะเอา แค่ให้ช่วยอมแบบเมื่อวาน แต่ถ้าคุณยอม ผมก็ไม่ขัด” “บอส ด้าไม่ทำแล้วค่ะ มันไม่สะอาด” รริดาอดคิดไม่ได้ว่าของเขาไปจุ่มกับใครมาแล้วบ้าง มีอะไรติดมาหรือเปล่า จะเอามาให้เธออมเนี่ยนะ “ผมขัดถูอย่างดี จะไม่สะอาดได้ยังไง” เขาขัดถูทุกซอกทุกมุมตอนอาบน้ำเพราะหวังว่ามันจะแข็ง แต่มันก็ไม่แข็ง แล้วดูตอนนี้สิ แค่จับมือ แค่มองหน้าตาจืดๆ แค่กลิ่นกายสะอาดแบบนี้ กลับทำให้เขาแข็งจนจะทะลุกางเกงแล้ว “เมื่อคืนบอสไปจุ่มกับใครมาแล้วมั่งก็ไม่รู้ แล้วจะให้ด้าอมเนี่ยนะ” “โห แม่คุณ ใช้คำว่าจุ่ม ใช้คำได้น่ารักมาก ถ้าผมได้จุ่มได้แตกตั้งแต่เมื่อคืน ผมคงไม่ลากสังขารมาขอให้คุณอมให้หรอก ก็มันไม่แข็งอีกแล้ว โคตรทรมาน” ภาคพูดพลางล็อกห้องนอนอีกชั้น เผื่อใครเข้ามา เขาไม่คิดว่าชีวิตนี้ต้องมาใช้ห้องนอนในที่ทำงานกับเลขาทำเรื่องแบบนี้ คิดแล้วก็อดเวทนาตัวเองไม่ได้ ที่เคยตั้งใจไว้ว่าสมภารจะไม่กินไก่ของตัวเอง แต่ตอนนี้กำลังขอร้องไก่เหมือนคนไร้ยางอาย ด้านได้อายอดโว้ย อยากแตกก็ต้องหน้าด้าน รริดามองหน้าคนที่กำลังแก้ผ้า นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน เธอมาเป็นเลขาเขา ไม่ได้มีหน้าที่มาบำเรอกามให้เขานะ ถึงเขาจะใช้คำว่าขอร้องให้ช่วย แต่มันก็มากเกินไป รูปร่างเขาดียิ่งกว่าพระเอกหรือนายแบบบางคน แล้วที่บอกว่าไม่แข็งนั่นโกหกเธอหรือเปล่า ก็เห็นอยู่ว่าของเขาทั้งแข็งทั้งใหญ่ และกำลังชี้หน้าเธออยู่ เขาไม่ได้หลอกเธอใช่ไหม “บอส ด้าช่วยบอสก็ได้ แต่ระหว่างที่ด้าช่วย บอสต้องไม่ไปเอากับใคร” เธอบอกเขาไปตามที่ใจและร่างกายต้องการ ภาคชะงัก ในขณะที่มือกำลังรูดสาวตัวตนของตัวเองอย่างภูมิใจ เพราะตอนนี้มันกำลังแข็งได้ที่ “ที่บอกว่าไม่ให้ไปเอากับใคร คือเธอจะให้ฉันเอา” มันช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนจะน่าอาย เขากำลังสาวรูดตัวเองไปพร้อมๆ ต่อรองเรื่องการเอาไม่เอากับผู้หญิงตรงหน้าที่ได้ชื่อว่าเป็นเลขา “ด้ายอมก็ได้ค่ะ แต่แค่สัมพันธ์ทางกายนะคะ เราแค่มีความสุขกัน ไม่ผูกมัด” ภาคได้ยินแล้วก็อยากจะหัวเราะออกมา เขาเนี่ยนะจะผูกมัดเธอ เขาควรจะเป็นคนกลัวเธอผูกมัดมากกว่าไหม “ยอมให้ผมเอา แล้วคุณอยากได้อะไร ค่าเลี้ยงดู บ้าน รถ” เขาไม่เคยเอาเปรียบใคร ในเมื่อเขาได้เอา เธอก็ควรได้ค่าตอบแทน “ด้าไม่เอาอะไรทั้งนั้น ด้าแค่จะบอกว่า ด้าจะเอากับบอสก็ต่อเมื่อด้าอยาก ถ้าด้าไม่อยาก บอสต้องไม่บังคับด้า” “โอเค แต่ผมว่าผมทำให้คุณยอมอ้าให้ผมเอาทุกครั้งแน่” เขาเดินเข้าหาเธอ เพราะมั่นใจว่าตัวเองลีลาดีพอให้เธอยอมให้เขาทุกครั้งแน่นอน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD