“ก็มันอร่อย แถมถ่ายรูปออกมาก็สวย น้องลงในไอจีมีคนมาคอมเมนต์เพียบเลย” รริดายื่นให้เขาดูรูปอาหารและรูปถ่ายของเธอที่เขาถ่ายให้
“งานเยอะไหมตอนนี้” ภาคเอ่ยถามตอนที่ทั้งสองมานั่งอยู่ในเรือนกล้วยไม้ของพ่อชายหนุ่ม ถ้าอยู่ข้างนอกยุงค่อนข้างเยอะ เขาไม่อยากให้แมลงอะไรมาทำร้ายผิวสวยๆ ของเธอ
“งานก็เรื่อยๆ ค่ะ ด้าเข้าไปดูแค่อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง นอกนั้นก็อ่านรายงานที่บ้าน พี่ภาคงานยุ่งไหมคะ” รริดานั่งแหงนหน้าดูกล้วยไม้นานาชนิด ตอนนี้กำลังชูช่อบานสวยงาม
“น้องเหงาไหม อยากไปทำงานกับพี่หรือเปล่าครับ” ภาคเอ่ยชวนอีกครั้ง อยากพาเธอไปทำงานด้วย
“ไม่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลาก็ได้ค่ะ แบบนี้ก็ดีแล้ว” รริดายิ้มบอกเขา ตอนนี้ชีวิตเธอก็มีความสุขดี ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ
“น้องกลับมาจากเมืองนอกแล้วไปทำงานที่ไหนครับ ก่อนจะมาทำงานกับพี่”
“ทำอยู่บริษัทเล็กๆ ค่ะ แต่ทำได้ไม่นานด้าก็ลาออก เพราะอีท่านประธานบริษัทชีกอ
