บทที่ 20 กูเจ้านายมึง

919 Words

“นายครับ คำว่า ‘อะไรก็ได้’ ของผู้หญิงไม่มีอยู่จริงหรอกครับ” ประทีปหันกลับมายิ้มและพยักหน้าให้นายเขาอีกครั้งเพื่อย้ำความมั่นใจ คำว่า อะไรก็ได้ ของผู้หญิงไม่มีอยู่จริง จริงๆ นะ ทีปรับประกัน “หมายความว่าไงวะ กูงง” “หมายความว่า กินอะไรก็ได้ ที่คุณน้องด้าว่า คือกินอะไรก็ได้ที่เธอชอบ ไม่ใช่ที่นายชอบครับ” ประทีปยังคงหันมาพูดกับท่านรองฯ เพราะดูไฟแดงสองร้อยยี่สิบวินาทีแล้วคงอีกนานกว่าจะได้ไป “แล้วกูจะรู้เหรอว่าเขาชอบอะไร” ภาคขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “นั่นไงครับ เพราะนายไม่ใส่ใจว่าเธอชอบอะไร มันแสดงออกว่านายไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่ให้ความสำคัญกับเธอ และไม่รักเธอ นายก็เลยได้เป็นแค่คนคุย” ประทีปรีบสรุปประเด็น เพราะเขาต้องรีบขยับรถนิดหนึ่ง คันข้างหน้ากำลังเปลี่ยนเลน เขาต้องขยับเข้าไปแทนที่ ก่อนที่พวกชอบตัดหน้าจะมาแทรก “เรื่องแค่นี้ แค่เรื่องกินข้าว แม่งตีความไปถึงดาวอังคาร” ภาคบ่นออกมาอย่างขัดใจ “ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD