“ไอ้ห่าทีป!” ภาคหลับตาลง แล้วมันบอกห่างกันแปดปีกำลังดี แต่ทีมันกับเมียอายุเท่ากัน ยิ่งคิดยิ่งเครียด เธอคงไม่ได้พูดจริงๆ ใช่ไหม ที่บอกคุณราตรีมาน่าจะแกล้งมากกว่า
“ไอ้ทีป กูอยากได้น้องด้า ทำไงดีวะ” สุดท้ายเขาก็ยอมสารภาพออกมา เพราะตอนนี้มีเพียงประทีปเท่านั้นที่พอจะช่วยเขาได้
“นายได้ไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ”
“ไอ้ห่า กูหมายถึงอยากได้อีก เฮ้ย! ไม่ใช่ กูไม่ได้หมายถึงเรื่องอย่างว่า กูอยากได้เขาเป็นเมีย อยากได้เป็นคู่หมั้น”
“อ๋อ นายจะจริงจังว่างั้น” ประทีปทำตาเล็กตาน้อยมองภาคพร้อมทั้งยิ้มที่มุมปาก
“เออ!”
“แต่ถ้าได้เขาเป็นเมีย ทีปหมายถึงเมียอย่างถูกต้อง นายก็จะแรดกับใครไม่ได้นะครับ นายจะทนได้เหรอ”
“ไม่รู้โว้ย กูยังไม่เคย แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้กูทนไม่ได้ กูอยากได้เขา”
“นายครับ ถ้านายยังไม่แน่ใจก็อย่าทำให้เขาเจ็บดีกว่าครับ น้องด้ายังเด็ก ให้เขาได้มีโอกาสเจอคนอื่นดีกว่า”
“ไอ้ห่าทีป แบบนั้นเดี๋ย
