กำปั้นมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ แล้วก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉันอีกครั้ง นี่!! เขาเป็นบ้าอะไร เป็นอะไรกับฉันกัน
“รหัส” เขาย้ำอีกครั้ง
“ฉันไม่บอก....”
“ใครทักมา ?” เขาจ้องหน้าฉันอย่างไม่สบอารมณ์
“ฉันไม่รู้”
“เธอรู้”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับนายด้วย จะยุ่งทำไม” พูดจบฉันก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น มันอะไรกันนักหนากับฉันเนี่ย ชอบฉันหรือไงกัน !!
“เกี่ยว” กำปั้นตอบเสียงเรียบแล้วพูดต่อ “เธอคิดจะทำอะไร ?”
“.....” ฉันเม้มปากแน่นไม่ตอบ ไม่ใช่ว่ากลัว แต่เพราะมันไม่จำเป็นที่ฉันจะบอกในสิ่งที่ฉันกำลังคิดจะย้ายไปอยู่ที่อื่นต่างหาก
“เธอไม่มีทางหนีพ้น” จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้น นี่เขาอ่านใจได้หรือไงถึงได้รู้ว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่
“เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมานะ !! อื้อ....”
เสียงของฉันถูกกลืนหายลงไปในลำคอ ริมฝีปากของฉันถูกริมฝีปากหนาของกำปั้นปิดเอาไว้ เขาไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่าเอาปากมาแตะกับปากของฉัน แต่มันก็ทำให้ฉัน
