8 - ซ้ำรอย ?
1119 Words
ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม ไม่กี่นาทีหลังจากที่ฉันมาถึงผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นเขาก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของเขา
ถึงเขาจะชื่อกำปั้น แต่ฉันสะดวกเลือกเขาว่า ผู้ชายเย็นชา ผู้ชายเลือดเย็น แบบนี้มันเหมาะกับเขามากกว่า
“อิเจ้มาแล้ว ๆ มาๆ ชนแก้วหน่อย”
“วันนี้ต่อที่คลับมั้ย ?” ลีโอที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กับฉันหันมาถาม
“ไปก็ได้ นายเลี้ยงถูกมั้ย ?”
“เออๆ ก็ได้วะ” จบคพำูดของลีโอเลย์ก็ตบโต๊ะเสียงดัง
“อะไรของมึงไอ้เชี้ยเลย์” เตชินถามเลย์
“มึงเชื่อมั้ย ว่ากู!! เป็นแฝดมันแท้ ๆ แม่งมันยังไม่เคยเลี้ยงเหล้ากูเลยสัส” เลย์มองลีโอฝาแฝดของเขาก่อนจะลากสายตามาที่ฉัน
“มึงคิดอะไรอยู่ไอ้เชี้ยลี”
“อะไรของมึง !!”
ฉันนั่งมองสองพี่น้องคุยกันแล้วก็ส่ายหน้าไปมา ไอ้พวกนี้ยิ่งรู้จักยิ่งไร้สาระ
ฉันยกเหล้ากระดกแล้วมองไปข้างหน้า เห็นว่าผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นเขาก็ยังมองมาที่ฉันอยู่ แถมยังทำสีหน้าไร้ความรู้สึกเหมือนเดิม เหอะ!! ฉันไม่คิดจะสนใจอะไรอยู่แล้ว อยากจะมองก็มองไปแล้วกัน
เรานั่งดื่มกันจนเวลาเที่ยงคืนจึงย้ายกันไปดื่มต่อที่คลับ แถวนี้มันจะมีร้านเหล้ามีคลับเยอะ แค่เดินไปก็ได้ไม่ต้องเอารถไป ระหว่างทางเดินก็มีคนเดินไปทางเดียวกันกับเราเยอะพอสมควร
ฉันเมาแล้ว แน่นอนว่าฉันไม่ได้สนใจผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นอีกเลย
วันนี้ที่คลับคนแน่นมากแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้เลย เบียดกันแทบจะหายใจไม่ออก ดีที่มีลีโอคอยระวังหลังให้ในขณะที่ฉันเมาจนแทบจะไม่มีสติ ไม่งั้นคงโดนเบียดจนล้มแน่เพราะเราอยู่โต๊ะติดทางเดินคนก็เดินเข้าเดินออกกันให้ควั่ก
เวลาล่วงเลยไปจนถึงตอนคลับปิด แต่ฉันน่ะล่วงไปก่อนที่คลับจะปิดอีก ที่กล้าเมามากแบบนี้เพราะมั่นใจว่ายังไงก็ไม่ต้องได้ขับรถเองและเพื่อนฉันมันก็คงต้องหิ้วปีกฉันไปส่งที่คอนโดเช่นเคย
เช้าวันใหม่...ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการที่หนักหัวและพะอืดพะอมจะอ้วกอยู่ตลอดเวลา จริง ๆ ฉันไม่อยากจะดื่มจนไม่มีสติขนาดเมื่อคืนหรอก แต่เพราะนายนั่นคนเดียว !!
“อึก อึก อ้วก....” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้แล้วลุกขึ้นวิ่งเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเร็ว เพราะอ้วกมันมาจุกอยู่ที่คอแล้วตอนนี้
แต่!!! เปิดประตูห้องน้ำเข้าไปยังไม่ทันที่ฉันจะพุ่งกายไปถึงชักโครก ขาฉันมันก็ต้องหยุดชะงักอัตโนมัติ พร้อมกับกลืนอ้วกลงคอ เพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะว่าฉันเห็น เห็นคนที่ฉันบอกเขาไปเมื่อคืนนี้ว่าอย่ามาที่ห้องฉันอีก อย่ามายุ่งกับฉันอีกยังไงล่ะ แต่ตอนนี้ฉันกลับเห็นเขากำลังอาบน้ำอยู่ที่ห้องของฉัน
“ตื่นแล้ว ?” เขาหันมาถามฉัน สีหน้าไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรเลยสักนิด เป็นฉันเองที่ตกใจเพราะเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ฉันรีบหันหลังให้เขาทันที
“นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันว่าเมื่อคืนฉันบอกนายไปชัดเจนแล้วนะ”
ฉันรอฟังคำตอบ แต่แล้วเขาก็เงียบไม่ตอบอะไรมีเพียงเสียงน้ำที่ไหลลงมาจากฝักบัวเท่านั้นที่มันดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“นาย !!” ฉันย้ำอีกครั้งเสียงแข็งเพื่อจะให้เขาตอบคำถามของฉันให้ได้
“เธอใส่เสื้อผ้าก่อนมั้ย”
สะ ใส่เสื้อผ้าก่อน...งะ งั้นหรอ พอเจอท้วงมาแบบนี้ฉันก็ค่อย ๆ ก้มมองดูตัวเอง จากนั้นฉันก็กำหมัดแน่นแล้วก็อยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ เพราะตอนนี้ฉันโป๊อยู่
มันเรื่องบ้าอะไรอีกเนี่ย !!
ฉันรีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำก่อนจะหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันตัวเอาไว้ แล้วตั้งสติมองดูห้องให้ดี ๆ ฉันพยายามบอกกับตัวเองว่าเมื่อคืนมันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉันแบบครั้งก่อน แต่แล้วเข่าฉันก็แทบอ่อนไม่มีแรงเพราะเปิดผ้าห่มดูแล้วเห็นคราบเลือดที่มันติดอยู่ พร้อมกับเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วพื้น เป็นแบบครั้งก่อนไม่มีผิด
“ทำไมยังไม่ใส่เสื้อผ้า ?” เสียงทุ้มต่ำเจ้าของใบหน้าหล่อคมคายถามฉันหลังจากที่เขาเดินออกมาจากห้องน้ำ
“ไอ้ !!! ไอ้บ้ากาม” ฉันเตรียมพุ่งเข้าไปจะซัดหน้าเขา แต่ก็ถูกรวบแขนเอาไว้ก่อน เขาผลักฉันให้ไปพ้นทางของเขา ผลักแบบไม่ออมแรงเลยด้วย
“นายทำอะไรฉัน !!” ฉันกำหมัดแน่นพร้อมกับถามออกไปด้วยความโกรธ
“คิดว่าทำอะไร ?”
“นี่มันครั้งที่สองแล้วนะ !! นายทำแบบนี้ทำไม” ฉันกำหมัดแน่น อีกนิดเดียวถ้าเขายังทำหน้าตาแบบนี้อยู่ฉันจะซัดหน้าเขาจริง ๆ
มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลยนะ โอเคฉันอาจจะผิดที่เมื่อคืนเมามากเกินไป แต่ยังไงนี่มันก็ห้องฉัน และยังไงฉันก็ไม่สมควรมาเจออะไรแบบนี้อีก
“เมา ขี้เกียจกลับห้อง”
“แล้วนายมีสิทธิ์อะไรมาข่มขืนฉันแบบนี้ !!”
“เมื่อคืนไม่ได้ข่มขืน” เขามองหน้าฉันแววตาเย็นชาแล้วตอบเสียงเรียบ
“หมายความว่าไง” ไม่ได้ข่มขืนงั้นหรอ จะบ้าหรือไง ไม่มีทางหรอกนะที่ฉันจะยอม บ้าเอ้ย!!
“คิดเอา” เขาตอบสั้น ๆ ก่อนจะหันหลังให้ฉันแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาสวมใส่
“ฉันไม่ใช่ของเล่น ไม่ใช่ของที่นายอยากจะเอาเมื่อไหร่ก็ได้ !!”
“แต่ก็ได้เอา สองรอบ”
ฉันไม่ได้เถียงอะไรต่อ ในหัวตอนนี้ฉันคิดว่าฉันคงต้องย้ายห้องแล้วแหละ ถ้าอยู่ที่นี่ยังไงมันต้องมีรอบที่สามแน่
“ยืมรถ ตอนเย็นเดี๋ยวเอามาคืน ถ้าเธอจะไปเรียนก็เอารถฉันไปแล้วกัน”
“นี่!! เดี๋ยวสิ ฉันไม่ให้ยืมนะ กำปั้น !!”
เขาไม่ฟังเสียงที่ฉันตะโกนบอกเลยด้วยซ้ำ ใส่เสื้อผ้าเสร็จเขาก็หยิบกุญแจรถของฉันเดินออกไปจากห้องเลย
- Writer
