แม้เราจะนิ่งไม่แสดงอารมณ์หรือความคิดใดๆ แต่เมื่อได้บรรเลงเพลงแล้วกลับทำให้ผู้อื่นล่วงรู้ความคิดได้ ผู้ที่มีทักษะก็น่ากลัวอยู่เหมือนกัน หากนางสามารถเรียนรู้ที่จะเข้าใจเรื่องนี้จากพี่สามได้ก็คงจะดีไม่น้อย
“ข้าไม่คิดที่จะปิดบังท่านอยู่แล้ว ย่อมได้แน่นอน” หญิงสาวยิ้มให้สีหน้าอ่อนโยนของเหออวี่เทียน เหยียดกายลุกขึ้นแล้วเดินนำอีกฝ่ายไปยังป่าไผ่ด้านหลังเรือน
เวลานี้แดดจ้ามากกว่าเดิมเล็กน้อยเนื่องจากใกล้เวลาเที่ยงแล้ว ทว่าป่าไผ่ที่นี่หนาทึบจึงร่มรื่นพอสมควร หนึ่งหญิงหนึ่งชายเดินไปด้วยกันเงียบๆ
เหอซิงเรียบเรียงความคิดในใจ ก่อนจะเป็นฝ่ายเริ่มพูดทำลายความสงบขึ้นมา “ข้ามีความคิดที่จะเปิดโรงหมอ”
“มิใช่เรื่องยาก” เขาพยักหน้าพลางตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ หากน้องสาวของเขาอยากจะมีกิจการเล็กๆ เป็นของตนเองในเมืองหลวงก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินกำลังของจวนเจ้ากรมสินแร่แห่งนี้
อีกอย่าง เหอซิงเป็นถึงศิษย์ขั้นสูงสุ
