Dinala na ng dalaga si Miro papunta sa kuwarto nito at kaagad na tinabihan.
“Mi-iya,” tawag sa kaniya ng anak.
“Yes, baby?” sagot niya at tiningnan ang mukha nito.
“I ayk Tito Wog,” wika nito. Natigilan naman ang dalaga.
“Really? Why?”
“Bili siya toys eh. Play rin kami anina,” sambit nito. Napangiti naman nang tipid ang dalaga at niyakap ang anak.
“I’m sorry, anak,” mahinang saad niya.
“Sleep ka na ha,” aniya rito. Tumango naman ito at hinaplos ang kaniyang mukha. Tiningnan niya ang mukha ng anak at naiiyak na naman siya. Hindi niya maintindihan ang sarili niya kung bakit bigla ay parang nilalakumos ang puso niya sa sakit.
“Sad ka?” tanong nito. Kaagad na umiling ang dalaga.
“No, baby. May iniisip lang si Mi-iya. Sige na, sleep ka na,” sagot niya rito. Tumango naman ito at
