Pagkatapos kong kumain, hindi ko na tinapos ang panonood ng movie. Balak ko sanang magmukmuk na lang sa kuwarto buong araw ngunit tila may sumampal sa pagkatao ko at na konsensiya sa pinapakitang attitude ko kay Rickson.
I shouldn't acted that way. Aminado akong masiyado ng over reacting, at padalos-dalos ako sa pagtataboy sa kanya. Tapos pinaghandaan niya pa ako ng breakfast in bed sa kabila nang hindi ko pagpansin sa presensiya nito. Dapat ko na siguro siyang patawarin.
Ilang araw nang masama ang loob ko kay Rickson, walang mintis naman ang pagsuyo niya sa akin pero dahil masiyado akong ma-pride at ma-attitude. I choose not to give him attention. Tinuturing ko siya na parang hangin sa tuwing nasa harapan ko siya.
Every morning palagi niya akong pinaglulutuan, hanggang lunch at dinner
