นิชารู้สึกหวั่นกลัวเมื่อเห็นเมฆเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ พร้อมกับมองเธอด้วยสายตาอ่านกินจนเธอนั้นต้องถอยหลังหนีเรื่อยๆ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อหลังของเธอนั้นชนเข้าที่อกแกร่งของใครบางคนอยู่ เมื่อหันไปมองนิชาก็ยิ้มดีใจทันทีเพราะคนที่เธอถอยหลังชนก็คือเวย์
“นาย”
นิชาพูดขึ้นด้วยความดีใจส่วนเวย์ก็ก้มมองนิชาด้วยสายตาเป็นห่วงแล้วจับมือเธอไว้ให้มายืนข้างหลังเขาโดยที่ไม่ยอมปล่อยมือเช่นเดียวกับนิชาที่จับมือเวย์ไว้แน่นมืออีกข้างก็กอดแขนแกร่งไว้ด้วยความกลัวจนเวย์ถึงกับหันไปมองตาขวางใส่เมฆอย่างไม่พอใจเพราะขณะที่เขากำลังขับรถไปที่ร้านก็รู้สึกปวดท้องจึงหาห้องน้ำที่ใกล้ที่สุดพอเห็นว่าข้างหน้ามีตลาดสดจึงรีบแวะเข้าห้องน้ำแต่ระหว่างที่เขาอยู่ในห้องน้ำก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยกำลังพูดกับใครอยู่แถมน้ำเสียงเหมือนไม่พอใจเวย์จึงรีบทำธุระส่วนตัวแล้วรีบออกมาทันทีด้วยความรีบเพราะกลัวเธอเป็นอันตราย ส่วนเมฆเมื่อเห็นผู้ชายร่า
