“เฮ้ย! คุณ อย่าร้องนะ ผมไม่ได้มองขาขาวคุณจริงๆ”
เวย์ถึงกับทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นนิชาเบ้หน้าจะร้องไห้ออกมา
“คุณ ผมขอโทษ ผมแค่พูดแกล้งเฉยๆ”
เมื่อเห็นนิชาไม่ยอมพูดอะไรเวย์ก็พูดขึ้นอย่างรู้สึกผิดเพราะคิดว่าตัวเองนั้นแกล้งเธอแรงเกินไปรึเปล่า
“นายไม่ได้มองขาฉันจริงๆ ใช่มั้ย นายไม่ได้คิดจะลวนลามฉันใช่มั้ย”
นิชาพูดขึ้นขณะที่เบ้หน้าจะร้องไห้อยู่
“จริงสิคุณ ผมมองแค่เท้าคุณจริงๆ ผมสาบานได้ เห็นผมเป็นแบบนี้ผมก็เลือกนะคุณ โอ๊ย! คุณตีผมทำไมเนี่ย”
เวย์ร้องเจ็บทันทีเมื่อนิชาตีเข้าที่ไหล่เขาอย่างแรง
“ทำไมนายชอบพูดกวนฉันตลอดเลย ไม่คุยกับนายแล้ว”
“คุณจะไปไหน”
เวย์เอ่ยถามนิชาทันทีเมื่อเห็นเธอสวมรองเท้าแล้วค่อยๆ ยืนขึ้นแถมสีหน้าเธอก็ยังดูเจ็บเท้าอยู่
“เรื่องของฉัน ว้าย! นายทำบ้าอะไรของนาย มาอุ้มฉันทำไม ปล่อยฉันลงนะ”
นิชาร้องตกใจทันทีเมื่อจังหวะที่เธอยืนขึ้นเวย์ก็อุ้มเธอขึ้นมือเดียวส่วนมืออีกข้างก็ถอด
