Hindi ko alam kung ilang oras na akong umiiyak sa kama. Hindi kasi ako makapaniwala na magalit si kuya sa akin. Akala ko okay na kami. Hindi ko namalayan na bumukas ang pinto sa kwarto ko at may tumabi sa akin. Nakaramdam ako ng mahigpit na yakap. “I’m sorry,” Narinig ko ang malungkot na boses ni kuya Caleb. Hindi ko siya pinansin at pinunasan ko ang mga luha ko.
“Kahit anong gawin ko, I will always blame myself for her death. I-I can’t move on, Violet.” Masakit na sabi ni Kuya. Hinarap ko siya at niyakap ng mahigpit.
“Hindi mo naman sinadya ang nangyari kuya,” Malungkot na sabi ko. “Huwag ka ng malungkot,” Sabi ko sa kanya at hinaplos ang kanyang pisngi. Niyakap niya ako ulit.
“I’m sorry I yelled at you, please always listen to me, Violet. Sometimes, I need to be alone dahil hindi ko
