Saya Talk
ก็อกๆๆ!
ฉันเคาะประตูหน้าห้องพักของมิดไนท์สามครั้งก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้พร้อมๆกับประตูที่ถูกเปิดออก เราสองคนสบตากันนิ่งก่อนเป็นฉันที่เอ่ยขึ้น
"ขอเข้าไปได้มั๊ย?"
เขาเบี่ยงตัวหลบให้ฉันเดินเข้ามาด้านในก่อนจะตามมานั่งลงตรงตรงข้ามอย่างช้าๆโดยที่ไม่ละสายตาออกจากหน้าฉันเลยแม้แต่วินาทีเดียว
"หายไปไหนมา?"
เขาเอ่ยถามขึ้นเสียงเรียบ
"ฉันมีข่าวดีจะมาบอกนาย"
สำหรับเขามันต้องเป็นข่าวดีแน่เพราะที่ผ่านมาเขาเเสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่อยากอยู่ที่นี่ไม่อยากเป็นคนไข้ของฉัน และอีกไม่นานเขาก็จะหลุดพ้นจากมันแล้ว
...เชื่อเถอะว่าเขาจะต้องดีใจ
"ตอบมาก่อนว่าเธอหายไปไหนมา"
เขายังยืนยันจะเอาคำตอบจากฉันให้ได้แต่ฉันไม่เต็มใจจะตอบก็เลยเงียบใส่จนคนตรงหน้าดูหงุดหงิด
"ฉันจะยกเลิกสัญญาให้นาย ต่อจากนี้ไปนายก็กลับไปใช้ชีวิตนักศึกษาไม่ต้องเข้ารับการรักษาแล้ว..."
"ทำไม? เพราะเรื่องคืนนั้น?"
ฉันส่าย
