บทที่ 16
หน้าบางร้อนวาบกับคำพูดไร้ยางอายของเขา “ตัวของหนูเล็กมีแต่รอยคิสมาร์กเต็มไปหมด ยังไม่เรียกว่าเกินไปอีกเหรอคะ”
“ไม่นะ เรียกว่าร้อนแรงต่างหาก”
“คุณพีหน้าไม่อายที่สุด”
“หน้าไม่อายตรงไหน พี่แค่พูดความจริง ไม่ได้โกหกเก่งเหมือนหนูเล็ก”
“หนูเล็กมีเหตุผลที่ต้องโกหก”
“เหตุผลอะไร”
เธอมองหน้าเขา เห็นสายตามุ่งมั่นที่คล้ายมีแววล้อเล่นเจืออยู่ ก็ทั้งประหม่าและหงุดหงิด
“ก็เราตกลงกันไว้ว่าต่างคนต่างอยู่ นั่นแสดงว่าเราจะต้องหย่ากันแน่ ๆ ไม่ใช่เหรอคะ”
“อ้อ...” เสียงขรึมลากยาวเมื่อเข้าใจมากขึ้น “ที่แท้ก็อยากหย่านี่เอง”
“หรือคุณพีไม่อยากหย่า”
“ไม่อยาก และไม่เคยคิดด้วย”
“แต่เราไม่ได้รักกัน จะอยู่ด้วยกันไปได้สักกี่น้ำ”
“ก็ได้มาหลายน้ำแล้วไม่ใช่เหรอ”
“คุณพี!” ใบหน้างามแดงซ่านกับคำพูดสื่อความหมายลามกของเขา
คนถูกตะคอกใส่ยักไหล่ ดึงมือบางขึ้นมาจูบเบา ๆ “จริงอยู่ว่าไม่ได้รัก แต่ตอนนี้ความรู
