People were cheering and clapping! Natawa ako kay Kevin ngunit patuloy pa rin ang pagdaloy ng luha ko sa mga mata.
Kay laki at kay bilis ng mga hakbang ko pababa ng stage. Inunahan ko ang ibang nauna sa akin.
Huminto ako ilang hakbang sa kinatatayuan ni Papa. He was tearing up already, sobrang ang pagagos ng nga luha ko sa mga mata but this time luha iyon ng tagumpay at saya dahil sa wakas.... sa wakas mararamdaman ko na muli ang pagmamahal ng isang ama.
He extended his two arms. " Ang aking Ika... " He smiled. Damang-dama ko ang saya niya. " Pwede ka bang mayakap ni Papa? "
Sunod-sunod akong tumango. Pagkasabi'y patakbo kong niyakap si Papa. Sobrang higpit. Oh God! Kay tagal kong hinintay ang pagkakataon ito. Ang madama muli ang kanyang akap at pagmamahal. " Papa ko... Patawad po
