เช้านี้พัทธมนมีอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย คงเป็นเพราะเรายื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาเมื่อคืน และเธอที่ต่อต้านพละกำลังมหาศาล
หญิงสาวรีบลุกขึ้นอาบน้ำทำทุกอย่างด้วยความรวดเร็ว เพราะเช้านี้ตั้งใจจะนั่งแท็กซี่ไปเรียน เธอไม่อยากขึ้นรถไปกับเขาเพราะกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก
อย่างที่เห็นไม่ว่าจะในรั้วมหาวิทยาลัย หรือในบ้าน เขาไม่นึกหวั่นกลัวใครนินทาเลย
พัทธมนเดินขาสั่นลงจากบ้าน แต่ต้องชะงักเท้าเมื่อเห็นใครบางคนยืนหันหลังให้อยู่
แผ่นหลังกว้างแบบนี้ อีกทั้งร่างกายสูงใหญ่จะเป็นใครถ้าไม่ใช่..
คนที่สัมผัสได้ถึงความเงียบของการลงบันได กระนั้นกลิ่นน้ำหอมที่เธอใช้เขาจำกลิ่นได้ติดจมูกรับรู้ว่าพัทธมนลงมาแล้ว
ชายหนุ่มปรายตามองนิดเดียวก่อนจะเดินออกจากบ้านแล้วไปนั่งรอในรถ ไม่นานก็เห็นอีกคนเดินตามมาด้วยใบหน้าบูดบึ้ง
หึ คิดจะชิ่งไปก่อนเขางั้นเหรอ คิดว่าเขารู้ไม่ทันเธอหรือไง
เด็กน้อย..พัทธมนไม่ทันเขาหรอก
ห
