ตกเย็นเป็นเวลากลับบ้านพัทธมนดีใจมาก เพราะเขาไม่ให้เธอแตะอะไรเลยนอกเสียจากเป็นเขาเองที่พักเบรกทุกๆ ครึ่งชั่วโมงก็จะมาเก็บเล็กเก็บน้อยกับเธอตลอด ตอนแรกเธอห้าม แต่หลังๆ ขี้เกียจห้าม พอเขาทำจนพอใจแล้วก็กลับไปนั่งทำงานอย่างเก่า เธอก็นั่งเล่นโทรศัพท์มือถือรอเขา
เลิกงานเราทั้งคู่เดินออกจากบริษัท หนึ่งชั่วโมงกับรถติดในเวลาตอนเย็น เธอหลับไปอีกรอบ ตื่นขึ้นมาก็ตอนที่เขาขับรถเข้าจอดในบ้านแล้ว
พัทธมนจะลงจากรถ ทว่าเป็นอีกฝ่ายที่รั้งเธอเอาไว้ก่อน
"อะไรคะ" หญิงสาวหันกลับมาถามเขา แต่เขากลับฉวยโอกาสจูบลงบนปากนุ่มของเธอ
"อย่าลืมรีบไปหาด้วยล่ะ" เขาอมยิ้มพลางลูบแก้มนุ่มเบาๆ ไปด้วย
"แต่วันนี้เอยไม่ต้องทำความสะอาดห้องไม่ใช่เหรอคะเพราะเมื่อวานแม่บ้านทำแล้ว คุณใหญ่บอกว่าอาทิตย์ละสองสามวันก็พอ"
"งั้นคงต้องเปลี่ยนกลับมาทำทุกวัน"
"ฮื่อ..เดี๋ยวจะโดนสงสัยเอานะคะ เอยว่าคุณใหญ่ทำตัวให้เป็นปกติเถอะค่ะ ทำอย่างที่เคย
