PATRICIA CASTILLO POV
Iba ang nabungaran ng aking mata nang idilat ko ito. Agad ako napaupo mula sa pagkakahiga. Napahawak pa ako sa aking ulo ng maramdaman ko ang biglang pagkahilo. Naramdaman ko na may kung anong nakatusok sa aking kamay. Pag-angat ng aking tingin, doon ko lang napagtanto na naka dextrose ako.
“Bakit bumangon ka na?” isang pamilyar na boses ang narinig ko. Puno iyon ng pag-aalala. “Mahiga ka muna at magpahinga! Sabi ng doktor kailangan mong magpahinga.”
“Patrick, okay na ako. Teka!” Naisip ko ang aking pamilya. “Pahiram ng cellphone!” Dali-dali kong sabi dito.
“You should rest, Patricia!”
“Just give me your phone!” Inis kong sabi.
Binigay sa akin ni Patrick ang kanyang cellphone. Agad ko iyon kinuha at dinayal ang number ni Mama upang tawagan ito.
“Ma, si Pat po
