ร่างสูงสง่าก้าวอาดๆ ไปหาคนที่นั่งไขว้ขาอย่างสบายอกสบายใจบนโซฟาสุดหรู โดยที่แขนคู่ทั้งสองข้าง โอบประคองร่างบางของสาวงามหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักไว้อย่างไม่สนใจอะไรรอบตัว นอกจากนั่งหยอกล้อหอมแก้มสาวสวยในอ้อมกอด คนที่นั่งด้านขวาบ้างด้านซ้ายบ้าง คนละทีสองที อย่างมีความสุข สร้างความหมั่นไส้ให้ผู้มาเยือนจนไม่รู้ว่าจะหาคำไหนมาด่าไอ้เพื่อนบ้าคนนี้ดี เห็นทีต้องหวดมันด้วยไม้หน้าสามกระมัง
“ไอ้วิทย์!”
หนุ่มหล่อลูกครึ่งผู้มายืนเบื้องหน้า หาได้สร้างความตกใจแก่ชายหนุ่มผู้มีสาวๆ รุมล้อมแต่อย่างใด เขาไม่ได้เอ่ยทักทายตอบกลับในทันที แต่หันไปกระซิบกระซาบกับสองสาวให้หัวเราะคิกคัก ก่อนที่ทั้งคู่จะยอมพยักหน้าลุกออกไปจากอ้อมแขนแต่โดยดี ทิ้งให้ไววิทย์เผชิญหน้าและเจรจากับผู้มาใหม่ ที่ดูแล้วอารมณ์น่าจะไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยเท่าใดนัก
“ว่าไงเอ็ดดี้ วันนี้มาเร็วไปนะเพื่อน เอ หรือว่าช่วงนี้อดอยากปากแห้ง หรือว่า…”
“พอไ
