ARIANA POV
Nababalot na ako ng takot sa mga sandaling ito. Hindi ko na talaga gusto pa na manatili sa mansyon ni Adrian.
Kahit na ibigay niya pa ang lahat ng mga luho na gusto ko, kahit na ibigay niya pa ang buong mundo sa akin, never ko siyang mamahalin.
Delikado man pero sa balcony lamang ako dumaan. Isang mali ko lang at sigurado ako na mababalian ako. Kaya kailangan kong mag ingat para di ako mapahamak sa aking pag baba.
Medyo mataas pa rin ang bababaan ko pero sa tingin ko ay kaya na ito ng mga paa ko.
Lakas loob ako na tumalon at halos matumba ako ng bumagsak ako. Mabuti na lamang at hindi ako masyadong napuruhan.
Sumilip muna ako sa paligid at nakita ko naman na walang mga tao. Dapat ay gamitin ko na ang pagkakataon na ito. Once na maka labas na ako sa gate, natitiyak ko
