When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ทำไมต้องขอโทษคะ” พริ้มเพราเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดี เพราะชายหนุ่มนั้นจริงจังกับสิ่งที่เขากำลังพูดอยู่เหลือเกิน “พี่คงแต่งงานกับพริ้มอย่างที่คุณแม่ต้องการไม่ได้แล้วแหล่ะ” องศาบอกออกไปตามตรง “ทำไมคะ พริ้มทำผิดอะไร” พริ้มเพราเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด เธอไม่คิดว่าเธอต้องมาฟังเขายกเลิกงานแต่งงานแบบนี้ เธอคิดมาตลอดว่ายังไงก็ต้องได้แต่งงานกับเขา แล้วอยู่ดีๆ เขาก็มาบอกแบบนี้ ราวกับว่าฟ้ากำลังผ่าลงตรงกลางใจเธอก็ไม่ปาน “พริ้มไม่ได้ผิดอะไรเลย เพียงแต่พี่มีคนอื่นในใจแล้ว ถ้าพี่ยังฝืนแต่งงานกับพริ้มเราทั้งสองคนก็ต้องเจ็บปวด เพราะพี่รู้ตัวดีว่าพี่ไม่มีทางคิดกับพริ้มแบบอื่นได้ นอกจากคิดกับพริ้มแบบน้องสาว” องศาสารภาพไปตามตรง ซึ่งพอพริ้มเพราได้ยินเธอก็ต้องร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ทำไมคนที่อยู่ในใจเขาไม่ใช่เธอ เธอควรจะได้เป็นคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ใช่หรือ “เราแต่งงานกันไปเดี๋ยวพี่องศาก็รักพริ้มเองแหล่ะค่ะ