เส้นขนาน...1

415 Words
“แบบนี้ก็น่าจะจริง พวกหล่อนๆ ทั้งหลายคงหมดหวังแล้วล่ะสิ” นางชม้อยหัวเราะสาวๆ ทั้งหลายที่อยู่ในครัว ซึ่งแม่สาวๆ เหล่านี้ล้วนแล้วแต่ต้องการเป็นคุณผู้หญิงของบ้าน “โถ่!! แม่สาวๆ ทั้งหลายของฉันดันอกหักซะงั้น” นางชม้อยเอ่ยเยาะบรรดาสาวใช้ที่อยู่ในครัว นางไม่ได้เอะใจเลยว่าศิริกัญญาซึ่งไม่ได้มีฐานะเป็นสาวใช้ในบ้าน แต่กลับชอบมาช่วยงานในครัวทุกวันหยุดจะเป็นคนที่เจ็บปวดกับเรื่องนี้ที่สุด “น้าชม้อย!!” เสียงของบัวตองนั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจที่นางชม้อยทำท่าทางหัวเราะเยาะทุกคน ศีริกัญญาไม่ได้ยินสิ่งคนอื่นพูดอีกแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอมันแทบจะเรียกว่าโลกทั้งโลกแหลกสลายไปต่อหน้าต่อตาเธอ เธอค่อยๆ เลี่ยงเดินออกไปช้าๆ ก่อนที่เธอจะกลับไปที่ห้องพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ ในที่สุดวันที่เธอต้องเดินจากไปก็มาถึง เธอคงไม่สามารถอยู่ที่นี่เพื่อเห็นภาพบาดตาระหว่างเขากับเจ้าสาวของเขา เธอจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจของเธอมันเป็นของเขาไปหมดแล้ว สิ่งที่เขากำลังทำอยู่นี่ไม่ได้ผิดอะไรเลย มีเพียงเธอเท่านั้นที่หวังสูงเกินไป เธอหวังว่าสักวันเธอจะได้อยู่ในสายตาของเขา แต่เมื่อวันหนึ่งความจริงปรากฏว่าเธอไม่สามารถอยู่ในสายตาของเขาได้จริงๆ เธอกลับไม่สามารถยอมรับมันได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่หญิงสาวต้องจัดการกับความรู้สึกของตนเองให้ได้ พอรู้เรื่องนี้แล้วศิริกัญญาก็ไม่สามารถทำใจได้ปกติอีกต่อไปแล้ว เธอตั้งใจว่าเธอจะนัดเขาไปเคลียร์ที่เพนท์เฮ้าส์ของเขา เรื่องทุกอย่างมันจะได้จบลง เพราะหากว่าเขามีคู่หมั้นคู่หมายอย่างที่เธอรู้ข่าวมา เธอก็จะเป็นฝ่ายเดินจากไปเอง เธอจะไม่ทนเป็นมือที่สามของใคร ผู้หญิงด้วยกันเข้าใจหัวใจของผู้หญิงด้วยกันดี ผู้หญิงคนนั้นไม่ผิด เพราะฉะนั้นเธอก็ไม่ควรโดนทั้งเขาและเธอหักหลังโดยการลอบมีความสัมพันธ์กัน เมื่อตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะทำแบบนี้ แม้ต้องฝืนหัวใจตนเองแค่ไหน แม้ต้องปวดใจแค่ไหน เธอก็ต้องคงไว้ซึ่งศักดิ์ศรีและเดินจากไปจากตรงนี้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD