ตลอดทางในการขับรถกลับครินต์เอาแต่เหม่อลอยเหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา หลายครั้งที่เกือบจะชนกับรถคันหน้าแต่สติของชายหนุ่มกลับมาก่อนทุกรอบ ถือว่าเป็นโชคดีของเขามาก ๆ
เมื่อมาถึงเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอกับซินเนียท่นั่งอยู่บนเตียงอ้าแขนรอให้สามีหนุ่มเข้ามากอด ครินต์ที่เห็นแบบนั้นยิ้มออกมาแล้วนึกเอ็นดูในสิ่งที่คนตัวเล็กทำ
"วันนี้เป็นไงบ้าง หน้ามืดมั้ย?" เขาถามอาการเธอก่อนเลยเพราะช่วงนี้เธอเวียนหัวบ่อย ๆ
"ไม่แล้ว ทำไมซินโทรไปไม่รับเลย?"
"งานยุ่งครับ ครินต์ไปโดนปุ่มปิดเสียงไว้ด้วย ขอโทษนะ" ร่างแกร่งลูบหัวเธอช้า ๆ รอยยิ้มของร่างบาวเหมือนที่ชาจแบตชั้นดีสำหรับเขา แค่เธอมีความสุข เขาก็พลอยดีความสึขไปด้วย
"งานยุ่งเหรอ กลับไวจัง เคลียร์งานเสร็จมั้ยหรือเอาแต่เป็นห่วงซินอยู่" เธอถามอย่างรู้ทัน เพราะครินต์มักจะไม่เป็นอันทำงาน คอยเอาแต่ห่วงว่าเธอจะเป็นยังไง
"รู้ทันไปหมดเลยคนเก่ง แต่วันนี้เคลียร์เสร็จครับ
