สรุปแล้วคืนนี้ครินต์ก็ไม่สามารถที่จะลงโทษลูกน้องหรือเคลียร์งานได้มากกว่าการสั่งให้เก็บของที่เสียหายออกไปจากโกดัง เขาทั้งหงุดหงิดที่งานผิดพลาด และหงุดหงิดที่ซินเนียไม่รักตัวเองเอาเสียเลย ชายหนุ่มพยายามจะดูแลเธอให้ดีไม่ต้องมาเสี่ยงอันตราย แต่ดูเหมือนว่าเธอดื้อรั้น
“โกรธเหรอ?” ร่างบางเอ่ยถามระหว่างทางกลับ
“จะไม่ให้ครินต์โกรธได้ยังไง ถ้าเกิดคนที่ทำให้โกดังไฟไหม้มันยังอยู่แถวนั่นแล้วทำร้ายเธอ ครินต์จะรู้สึกแย่แค่ไหนรู้รึเปล่าที่ดูแลเธอได้ไม่ดี” เขาพลั้งพลูความรู้สึกที่มีออกมาก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ต่ก็ได้ไม่นานเพราะสัญญาณไฟจราจรที่ขึ้นสีเขียวทำให้เขาต้องขับรถต่อ
“ขอโทษ” ซินเนียมีน้ำเสียงที่อ่อยลงเพราะความรู้สึกผิด เธอไม่ได้อยากดื้อ แต่ก็ไม่อยากให้ครินต์เป็นคนใจร้ายกับลูกน้อง เธอเห็นตอนที่เขาเตรียมจะลงโทษการ์ดสนิท
“เฮ้อ ช่างมันเถอะ” ร่างแกร่งตัดปัญหาที่น่ารำคานในการโกรธไม่เป็นเรื่องด้วย
