ปีศาจจิ้งจอกตนนั้น... เป็นของข้า
เป็นของข้าครั้งที่ 29
เมื่อเสร็จสิ้นจากการทำขนมกุ้ยฮวาแล้วนั้น ไป่ถิงถิงก็มานั่งชิมรสชาติขนมที่ตนเองลงมือทำพร้อมรอยยิ้ม ถึงแม้ว่าไป่ที่นั่นจะมีหน้าที่เพียงแค่ราดน้ำผึ้งและโรยดอกกุ้ยฮวาเท่านั้นก็ตาม
“อร่อยหรือไม่” หลี่มู่ฟางถาม เมื่อเห็นว่าไป่ถิงถิงหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข
“อร่อยขอรับ ไม่แย่อย่างที่ข้าทำด้วยตัวเอง”
หลี่มู่ฟางหัวเราะ “เจ้ามือหนักเกินไปหรือไม่ ขั้นตอนการทำขนมกุ้ยฮวานั้นต้องเบามือ แม่สอนเจ้าไปแล้วไม่ใช่หรือ”
ไป่ถิงถิงทำปากยื่น “ข้าพยายามใจเย็นแล้วท่านแม่ แต่ว่ามันไม่ทันใจข้า” ร่างบางหันไปหาผิงอันที่นั่งอยู่ข้างๆ “ดูท่าแล้วฝีมือทำขนมของเจ้าไม่เลว ข้าเห็นว่าเจ้าสามารถช่วยท่านแม่ของข้าหยิบจับได้อย่างชินมือ”
ผิงอันพยักหน้าเบาๆ “ข้าฝึกทำงานเรือนมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องที่ข้าค่อนข้างถนัด”
ไป่ถิงถิงพยักหน้า “เช่นนั้นพี่เล
