ไม่นานลัลลนาก็ออกมาจากห้องนอนของจักราเทพ เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาซึ่งมันตัวใหญ่มาก ยาวลงมาปิดหน้าขาเธอเลยทีเดียว เธอเดินตรงไปทางห้องครัวเห็นเขากำลังจัดอาหารใส่จานอยู่ จึงเดินเข้าไปช่วย
พอจักราเทพเห็นเธอเดินมาเขาก็ยิ้มให้ ก่อนจะโน้มตัวลงมาหอมแก้มเธอ
“เลิฟตัวหอมจังค่ะ” จากที่ว่าจะหอมแก้มอย่างเดียวเขาก็อดใจไม่ไหวลากลิ้นเลียลงมาที่ลำคอระหง มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ตที่เธอสวมอยู่ เขารู้ว่าเธอไม่ได้สวมชุดชั้นในเพราะคนของเขายังไม่เอาของที่สั่งมาให้
“อื้ออ อย่านะคะ ทานข้าวก่อนค่ะ” ลัลลนาครางออกมาเมื่อโดนเขาลูบไล้ที่เนินเนื้ออวบอิ่มที่เฉอะแฉะอย่างน่าอาย
“เลิฟแฉะแล้ว หิวเหมือนกันใช่ไหมคะ” ชายหนุ่มพูดเสียงกระเส่าชิดริมหู
“อ๊ะ… พี่จัมพ์ อย่าลูบแบบนั้น” ลัลลนาพยายามห้าม แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ต้องการมากกว่านี้
“เสียวเหรอคะ เสียงสั่นเชียว หื้ม” จักราเทพไม่พูดเปล่า ทว่านิ้วร้ายยังชำแรกลากไล้ไป
