Chapter Ten: Cafeteria

1016 Words

Zurie’s POV "Za-Zach?" sabi ko Di sya nagsalita at ngumisi lang saken tapos ay tinanggal nya yung kamay nya sa bibig ko. "I.. i didn't do that!" agad kong sabi "I didn't kill her! i swear! please don't kill me!" naiiyak kong sabi "I know." he said "i know that you didn't kill her. You're a human, remember?" Tumigil ang luha ko sa pagtulo at napatingin ako sa mga mata nya nang deretso. "I know that you saw everything." simula nya "So why don't you share it.. with me?" tanong nya "Why?" tanong ko "I'm the leader of 7's." tipid nyang sabi "Ok.. pero, pwedeng umatras ka muna? kahit konti lang?" sabi ko at pinunasan ang luha ko. di na nga ako makapagisip ng maayos ay ang lapit nya pa edi mas lalo akong di makakapagisip nang maayos nyan "Sorry." sabi nya at umatras ng isang hakbang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD