ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะพูดโต้ตอบอะไรกันอีก สองน้าหลานก็เดินมาถึงเสียก่อน
“กำลังคุยอะไรกันหรือจ๊ะสองหนุ่ม ดูท่าทางเคร่งเครียดเชียว” พรเพ็ญทักขึ้นยิ้มๆ
“อ๋อ...กำลังคุยกันเรื่องต้นกล้วยครับน้าเพ็ญ” เจนภพเป็นฝ่ายตอบ
“คุยกันเรื่องต้นกล้วย!”
“ทำไมน้าเพ็ญต้องอุทานเสียงดังแบบนี้ด้วยล่ะครับ”
คนส่งเสียงอุทานมองไปทางหลานสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วยิ้มอย่างขบขันระคนประหลาดใจว่าเหตุใดคนสองคนถึงมาคุยเรื่องเดียวกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“จะไม่ให้น้าอุทานได้ยังไงล่ะเจน เมื่อกี้น้าเพิ่งคุยกับน้องแพงเรื่องต้นกล้วยไปหยกๆ น้องแพงบอกว่าสงสารต้นกล้วยที่เวลาเราตัดลูกแล้วต้องตัดต้นทิ้งไปด้วย ยังกับลูกเกิดมาเพื่อฆ่าแม่”
เจนภพหันไปมองหน้าผู้เป็นเพื่อน ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “คุยเรื่องเดียวกันไม่แปลก แต่บอกว่าสงสารเหมือนกันนี่สิแปลกจริงๆ”
คนคุยเรื่องเดียวกันทั้งคู่ต่างหันไปมองหน้ากัน แล้วพิมพกานต์ก็เป็นฝ่ายห
