“ขนาดมึงได้ยินแว่วๆ มึงยังรู้จริงขนาดนี้นะไอ้เจน เออ...กูไปตลาด เห็นปาท่องโก๋เลยนึกถึงคำว่าเพราะ...เอ้อ...ขึ้นมา เลยซื้อมาฝากน้องมึง” คนพูดชะงักคำพูดที่เว้นเอาไว้ว่า...เพราะเราคู่กัน เพราะปาท่องโก๋ที่เขาซื้อไปฝากนั้นมีนัยบางอย่าง ซึ่งขืนพูดออกไปอาจถูกเพื่อนไล่เตะก็เป็นได้ แต่นั่นยังไม่สำคัญเท่ากับที่ว่า เขาไม่รู้ว่าคนรับจะตีความหมายที่เขาสื่อไปให้ได้หรือเปล่านี่สิ!
“รู้สึกมึงจะคอยเป็นห่วงเป็นใยน้องกูเหลือเกินนะ”
พสวัตยังไม่ทันตอบ เสียงแหลมๆ ของสมใจปรารถนาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน
“พี่วัตเป็นห่วงเป็นใยใครหรือคะ ห่วงหนูสมหรือเปล่าเอ่ย”
สายตาทุกคู่ต่างหันไปมองเจ้าของเสียงเป็นตาเดียวกัน แล้วก็เห็นสมใจปรารถนาที่แต่งกายอยู่ในชุดนอนสีขาวค่อนข้างบางแม้จะสวมเสื้อคลุมทับอีกชั้นก็ยังเห็นรูปร่างได้รางๆ
“แล้วทำไมผมจะต้องเป็นห่วงคุณด้วยล่ะ”
คำถามยอกย้อนของพสวัตทำเอาคนฟังสะอึก และแม้จะหน้าชากับคำพูดของช
