พสวัตมองตามจนหญิงสาวเจ้าของชื่อแปลกๆ เดินเข้าไปด้านในแล้วจึงหันไปพูดกับพิมพกานต์
“ตอนแรกผมมองว่าเพื่อนคุณดูท่าทางเป็นคนเรียบร้อย ไม่น่าจะมาเป็นครูที่จะต้องคอยสู้รบตบมือกับนักเรียน แต่จริงๆ แล้วไม่เป็นอย่างที่ผมคิดใช่ไหม”
หญิงสาวมองหน้าคนถาม พลางนึกชมระคนทึ่งอยู่ในใจที่อีกฝ่ายเป็นคนช่างสังเกตถึงเพียงนี้ เพราะส่วนใหญ่เวลาใครเจอเฉลิมขวัญมักจะคิดว่าเป็นคนเรียบร้อยแทบทุกคน แต่น้อยคนนักจะรู้ว่าท่าทางเรียบร้อยอย่างที่เจ้าตัวแสดงออกไปนั้นหลอกตาคนมานักต่อนักแล้ว ตอนเธอรู้จักครั้งแรกยังมองผิดเลย ผู้ชายคนนี้มองคนได้ล้ำลึกและขาดจริงๆ
“คนบางคนภาพลักษณ์กับตัวตนอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้ค่ะ แต่คุณเก่งนะที่มองยายแก้มออก”
หญิงสาวเผลอชมโดยไม่รู้ตัว ทำเอาคนถูกชมเลิกคิ้วเข้มๆ ทั้งคู่ขึ้น ก่อนจะยิ้มแฝงนัยที่มุมปากนิดหนึ่ง
“แล้วคุณล่ะน้องแพง ภาพลักษณ์ของคุณกับตัวตนที่เห็นเหมือนกันหรือเปล่า”
พิมพกานต์อึ้งไปเล
